...ή και τα Μαθηματικά της θετικής κατεύθυνσης, μου μπαίνει στο μυαλό:
Πως είναι δυνατόν να καλούνται να απαντήσουν οι μαθητές θέματα που προβληματίζουν επιστήμονες;
Είναι τα θέματα αυτά , αλλά και όλα τα άλλα, βασισμένα στην εκπαιδευτική δυνατότητα των Γενικών Λυκείων ή διαφημίζουν την ανάγκη της φροντιστηριακής εκπαίδευσης;
Είναι οι επιτροπές στο υπουργείο ενημερωμένες για τις μαθησιακές δυσκολίες ιδιαίτερα σε επαρχιακά Λύκεια , που μένουν χωρίς καν φροντιστηριακή "κάλυψη" και ενώ δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο για το ψεγάδι μη τυχόν και δεν το καταλάβουν οι μετανάστες, αδιαφορούν για τις συναρτήσεις ή το κωδικόνιο που δεν καταλαβαίνουν ούτε οι ειδικοί;
Η πρεμούρα των εξετάσεων είναι ένα παιχνίδι να καλύπτει την ανεργία μέσω της παραπαιδείας,να αυξάνει λίγο το κομπόδεμα των εκπαιδευτικών μέσω των 200-300 ευρώ στις επιτροπές, να βαθμολογούνται γραπτά ένα στο δίφραγκο κι οποιος προλάβει, και να κουκουλώνει -όπως η γαλή τα κόπρανά της- την αδυναμία όχι της αξιολόγησης των μαθητών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά της ίδιας της επάρκειας των Γενικών Λυκείων που τάχα παρέχουν γενική μόρφωση.
Τετάρτη 28 Μαΐου 2008
Σάββατο 24 Μαΐου 2008
ωραία ερωτήματα!
Ροπή, λεξιπενία, ευθύνες
Αρκετό μελάνι καταναλώθηκε τις τελευταίες ημέρες για το γεγονός ότι n Επιτροπή Εξετάσεων έδωσε στους εξεταζόμενους μαθητές την ερμηνεία ορισμένων λέξεων από ένα κείμενο του Σεφέρη. Δεν ξέρω αν n ενέργεια αυτή υπέκρυπτε κάτι. Και μπορεί να μην έπρεπε να δοθεί n ερμηνεία για λέξεις όπως «ψεγάδι» και «παρωχημένος». Ομως, n Ένωση Φιλολόγων, που διαμαρτυρήθηκε, ξέρει πολλούς (όχι μαθητές, αλλά και καθηγητές), οι οποίοι γνωρίζουν ότι n λέξη «ροπή» (όπως τη χρησιμοποιεί ο Σεφέρης) σημαίνει «άποψη»; Aς κάνει μια πρόχειρη έρευνα και θα δει. Άλλωστε, για τη λεξιπενία των μαθητών δεν φταίνε και όσοι τους διδάσκουν;
του Γιώργου Καρέλια "Ελευθεροτυπία 24-5-2008"
Όταν διαβάζω αυτά που θα ήθελα να έχω γράψει...
«Το ανωφελές μού έμεινε»...
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Γ. ΞΥΔΑΚΗ Από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
«...Το σχολείο ασθενεί, το σχολείο δεν διδάσκει, δεν διαπλάθει. Τα παιδιά δεν μαθαίνουν να μελετούν, να ρωτάνε, να αναρωτιούνται· δεν μαθαίνουν καν γράμματα: παρά τα φιλόδοξα αναλυτικά προγράμματα, αποφοιτούν στα δεκαοκτώ τους χωρίς βασικές γνώσεις γεωγραφίας ή ιστορίας, χωρίς αίσθηση φυσικομαθηματικών οι θεωρητικής κατεύθυνσης, χωρίς αίσθηση αρχαίων και νέων ελληνικών οι θετικής κατεύθυνσης. Γιατί από την τελευταία τάξη ήδη του Γυμνασίου, ο μαθητής επιλέγει - μαύρη επιλογή: ποια πανεπιστημιακή σχολή σκοπεύει. Και σπαταλάει όλο το Λύκειο, τις πλούσιες εφηβικές του δυνάμεις, τη λάμψη του νου, την τρομερή αφομοιωτική του ικανότητα, προγυμναζόμενος για τις πανελλήνιες σε δυο-τρία μαθήματα επιλογής.
Είναι θλιβερό. Οταν το σχολείο αποτυγχάνει να συνεγείρει τον έφηβο με ένα ποίημα, ένα τραγούδι, ένα ιστορικό επεισόδιο, ένα χωρίο του Θουκυδίδη, μια συναρπαστική άσκηση μαθηματικών, όταν αποτυγχάνουμε να συγκινήσουμε τον 17χρονο και τον 18χρονο με κάτι τύποις ανωφελές, κάτι υπερβαίνον τα όρια της εξεταστέας ύλης, τότε αποτυγχάνουμε όλοι, γονείς, δάσκαλοι, πολιτεία, κοινωνία.
Από όλο το εξατάξιο κλασικό θυμάμαι τους ανωφελείς Θουκυδίδη, Πλάτωνα, Σολωμό, Κάλβο και Παπαδιαμάντη. Δεν έμαθα Φυσική, δεν έμαθα Χημεία, δεν έμαθα Εκθεση, ό,τι μου ζητήθηκε στις εξετάσεις ιατρικού κύκλου - τα έμαθα αργότερα στο φροντιστήριο, σε λίγους μήνες. Αλλά ό,τι ανωφελές μου χάρισε ο υπέροχος μονομανής μας φιλόλογος, εμένα του θρασύτατου και ατίθασου, αυτό έχω τώρα· αν δεν μου τα 'δινε εκείνο το ταπεινό, συντηρητικό σχολείο, δεν θα τα έπαιρνα ποτέ. Το ανωφελές μού έμεινε, προίκα και φυλαχτό».
Τετάρτη 14 Μαΐου 2008
άντε και πάλι εξετάσεις....
...μέσα σε αυτή την πανομοιότυπη με προαιώνια εκπαιδευτική διαδικασία, να μπαίνουν τα ελάχιστα αγχωμένα παιδιά στις αίθουσες και να περιμένουν τα θέματα από τους βαθυγνώστες εξεταστές τους, σε μια παιδαγωγική διαδικασία που θα κρίνει τάχα το μελλον τους.
Λες και το μελλον του καθενός το κρίνει πια η ελλειπής μόρφωση, οι σπουδές στα πανεπιστήμια της χώρας ή η δυνατότητα επιτυχίας στις υπερεξετάσεις του ΑΣΕΠ.
Λες και σέβεται κανένας σήμερα αυτούς που διαβάζουν και αυτούς που αγωνίζονται να μάθουν.Λες και τους δίνει δουλειά, φαί , σπίτι το να γνωρίζουν τις εξισώσεις της φυσικής, των μαθηματικών ή τους νόμους της Χημείας.
Λες και η ελληνική λογοτεχνία, η ιστορία, οι ποιητές στρίβουν το μονοπάτι προς τη δόξα.
Λες και το αρχαίο πνεύμα αθάνατο θα οδηγήσει σε αθλητισμό χωρίς ντόπα.
Ας τα παιδιά χωρίς άχρηστες σπουδές να πάρουν παράδειγμα τον Δρυμωνάκο ή τους αρσιβαρίστες , τον Κόκκαλη ή τον Ριβάλντο, τον Κούγια, την Πάνια, Τις εκδιδόμενες στα τιβισόου και μαγκαζιν , την προπαγάνδα του λόττο ή του πάμε στοίχημα.
Επειδή το σχολείο δεν μπορεί πια να αντισταθεί σε όλα αυτά είναι άχρηστο.Και πιο άχρηστες οι εξετάσεις πάνω σε άχρηστα υλικά.Η αναμόρφωση της εκπαίδευσης θα είναι καλή μόνο αν την κάνει να μπορεί να αντιστέκεται και να επιβάλλει τους όρους του πολιτισμού στην απολίτιστη προοπτική των ευημερευόντων προτύπων της άρχουσας τάξης.
Λες και το μελλον του καθενός το κρίνει πια η ελλειπής μόρφωση, οι σπουδές στα πανεπιστήμια της χώρας ή η δυνατότητα επιτυχίας στις υπερεξετάσεις του ΑΣΕΠ.
Λες και σέβεται κανένας σήμερα αυτούς που διαβάζουν και αυτούς που αγωνίζονται να μάθουν.Λες και τους δίνει δουλειά, φαί , σπίτι το να γνωρίζουν τις εξισώσεις της φυσικής, των μαθηματικών ή τους νόμους της Χημείας.
Λες και η ελληνική λογοτεχνία, η ιστορία, οι ποιητές στρίβουν το μονοπάτι προς τη δόξα.
Λες και το αρχαίο πνεύμα αθάνατο θα οδηγήσει σε αθλητισμό χωρίς ντόπα.
Ας τα παιδιά χωρίς άχρηστες σπουδές να πάρουν παράδειγμα τον Δρυμωνάκο ή τους αρσιβαρίστες , τον Κόκκαλη ή τον Ριβάλντο, τον Κούγια, την Πάνια, Τις εκδιδόμενες στα τιβισόου και μαγκαζιν , την προπαγάνδα του λόττο ή του πάμε στοίχημα.
Επειδή το σχολείο δεν μπορεί πια να αντισταθεί σε όλα αυτά είναι άχρηστο.Και πιο άχρηστες οι εξετάσεις πάνω σε άχρηστα υλικά.Η αναμόρφωση της εκπαίδευσης θα είναι καλή μόνο αν την κάνει να μπορεί να αντιστέκεται και να επιβάλλει τους όρους του πολιτισμού στην απολίτιστη προοπτική των ευημερευόντων προτύπων της άρχουσας τάξης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)