για τη θάλασσα στην Βόρεια Εύβοια αλλά και αλλού(παντού)

Η μεγαλύτερη ανοιχτή χωματερή της Βόρειας Εύβοιας:

Η θάλασσά μας!

Μετά το κλείσιμο των χωματερών των Δήμων, τα σκουπίδια της βόρειας Εύβοιας, δίνουν ραντεβού στο ΧΥΤΑ Ιστιαίας, με πολλά προβλήματα.Οι αποστάσεις , η ανεπάρκεια μεγάλων απορριμματοφόρων και προσωπικού, είναι προβλήματα που σιγά σιγά με την θέληση των δημοτικών αρχών και τις κατάλληλες επιχορηγήσεις θα βρουν τον δρόμο τους.

Από την άλλη χρειάζεται να επιταχυνθούν οι διαδικασίες της ανακύκλωσης στα χωριά της περιοχής , έτσι ώστε να μειωθεί ο  όγκος των απορριμμάτων για το ΧΥΤΑ και να αρχίσει και η Βόρεια Εύβοια να συνεισφέρει στην προστασία του περιβάλλοντος.Η κατάσταση εδώ μπορούμε να πούμε ότι είναι τραγικά πίσω με βασική ευθύνη των δημάρχων που δεν έχουν οργανωθεί πάνω στα θέματα ενημέρωσης των πολιτών για τα ανακυκλούμενα υλικά, την δημιουργία κέντρων διαλογής, την ανάδειξη πιθανά εργολάβων για το έργο της ανακύκλωσης.

Το μεγάλο θέμα όμως του πιο ανυπεράσπιστου σκουπιδοτενεκέ της Βόρειας Εύβοιας , είναι ανοικτό. Η Θάλασσα από όλες τις μεριές δέχεται ανυπολόγιστες ποσότητες λυμάτων και απορριμμάτων που σε λίγο , το βάθρο της οικονομικής ανάπτυξης του τουρισμού στην περιοχή μας θα καταρρεύσει.

Μια βόλτα της «Βόρειας Εύβοιας» στον υποθαλάσσιο χώρο σε διάσημες παραλίες της περιοχής, δείχνει μια άσχημη εικόνα του βυθού , από την ορατή ρύπανση.Κάθε λογής απορρίμματα συντροφεύουν τους αχινούς και τα ελάχιστα ψάρια που υπάρχουν δίπλα στις ακρογιαλιές.

Ανήμπορη η Θάλασσα να πει όχι , χωρίς πρακτικά φύλακες και υπερασπιστές δέχεται το κάθε τι στα σωθικά της ,υποθηκεύοντας το μέλλον της ζωής μέσα και δίπλα της.

Ακόμα σοβαρότερα τα περιστατικά της μη ορατής ρύπανσης της Θαλάσσιας περιοχής, με την αλόγιστη διοχέτευση αστικών λυμάτων , χωρίς καμιά επεξεργασία σε αυτήν.Με τα χοντρά περιστατικά από τη σκουριά της Λάρκο μέχρι τα τάχα πιο «ανώδυνα» των βοθρολυμάτων που καταλήγουν εκεί, η θάλασσα πεθαίνει και μεις μαζί της.

Ο τουριστικός φόρτος της εποχής αυξάνει και αναδεικνύει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο , με τους διάφορους προσωρινούς επισκέπτες να πετάνε οτιδήποτε παντού.

Το περιτύλιγμα από το κρουασανάκι και την αμίτα συντροφεύουν πια το κάθε βότσαλο στη παραλία, τα αποτσίγαρα μουμιοποιούνται στην άμμο,οι σακούλες πετιούνται στα ρήθρα των επί αιώνες ακαθάριστων νομαρχιακών δρόμων περιμένοντας τα πρωτοβρόχια να τα κουβαλήσουν τα ρυάκια και να τα αποθέσουν , εκεί που η ανθρωπότητα θάβει τα κακά της.Στη Θάλασσα.

Βόρεια Εύβοια-Ιούλης 2008

ποιός ασχολείται καλοκαιριάτικα....

...μελαγχολώ που κλείνουν τελικά τα σχολεία δυό μήνες και η σχολική δράση αναστέλεται.Λες και η κοινωνία το καλοκαίρι δεν χρειάζεται την εκπαίδευση.

Διορισμοί εκπαιδευτικών,απειλές για αλλαγές στην εκπαίδευση από Σεπτέμβρη,γιατί τα σχολεία υπολειτουργούν στις τουριστικές περιοχές μαζί με τους μαθητές (και πιθανά τους δασκάλους τους) είναι τα καλοκαιρινά εκπαιδευτικά νέα που συμμαζεύω στο μυαλό μου.

Το καλοκαίρι της ανασύνταξης , για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και να σχεδιάσουμε μια καλύτερη χρονιά, εκπαιδευόμενοι, εκπαιδευτικοί και διοικούντες, κυλάει σαν την ζέστη στο Μεξικό , γύρω από το σομπρέρο ενός  πεσμένου σε  λήθαργο χωρικού(είμαι της γενιάς του Μικρού Σερίφη).

Και οι μόνοι που δουλεύουν στην τάχα εντατικοποίηση της εκπαίδευσης , είναι οι μαθητές του Σεπτέμβρη μαζί με τους φροντιστές στα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια, καθώς και οι υποψήφιοι των πανελλήνιων  της νέας χρονιάς που τους πείσαν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, το μέλλον τους αβέβαιο, αν δεν έχουν Αυγουστάτικα τα Αρχαία ή τα Μαθηματικά στη μασχάλη και ένα καλό δίδακτρο στο χέρι.

Συμπαραστέκομαι στα παιδιά λοιπόν που χάνουν τα μπάνια τους, και στους συναδέλφους που κερδίζουν τα προς το ζειν, μόνο και μόνο γιατί και το καλοκαίρι κάποια εκαίδευση λειτουργεί...