πείνα όλων.

...φαντάσου νάχαμε τρυγίσει,
που θα βρίσκανε φαί.
Άσε που απέναντι περιμένει ο πεινασμένος για αίμα,
με το τουφέκι.

αντί-χρόνια πολλά

...τέλος πάντων ,χρόνια πολλά και κανονικά(χωρίς σκοτωμούς, κρίσεις,πείνα, αδικία, ασθένεια,ανεργία,πολέμους, τρικυμίες,σεισμούς,διαζύγια,διακοπές ρεύματος,μπλε οθόνες στα ΧΡ,και ότι άλλο ουτοπικό μπορεί να σκεφθεί κανείς για να ευχηθεί, μη τυχόν και τον πουν εκτός κλίματος, χρονιάρες μέρες...)

το σκίτσο από τον Ταμπακέα και το 9 της Ε

ΟΙ «ΜΠΑΤΣΟΙ»-Του Μίκη Θεοδωράκη

ΡΕΣΑΛΤΟ:ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ


ΟΙ «ΜΠΑΤΣΟΙ»
Του Μίκη Θεοδωράκη


Όταν πρόκειται για εθνικούς, κοινωνικούς ή ιδεολογικούς αγώνες, το μίσος είναι αναπόφευκτο, γεννιέται αυθόρμητα. Θα πρέπει όμως τουλάχιστον να κατευθύνεται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Σήμερα παρατηρώ ότι το μίσος των μαθητών ακολουθεί ένα μονόδρομο με στόχο τους αστυνομικούς, γεγονός που κατά τη γνώμη μου τους αποπροσανατολίζει στην αναζήτηση των αληθινών συνθηκών που τους οδήγησαν στη σημερινή θέση τους μέσα στο σχολείο και μέσα στην κοινωνία. Ενώ θα πρέπει να βρουν τα αληθινά αίτια και να αποκαλύψουν τους αληθινούς ενόχους και τους πραγματικούς λόγους για όσα γίνονται γύρω τους και γενικώτερα γύρω μας, στη χώρα μας και στην οικουμένη. Έτσι μοιάζει σαν κάποιοι να τους έβαλαν παρωπίδες, ώστε η οργή τους να διοχευτευθεί σε μια ομάδα συνανθρώπων μας, τους αστυνομικούς, που όταν δεν λειτουργούν σωστά, είναι απλά πιόνια του Συστήματος, που ΑΥΤΟ είναι υπόλογο για όλα, δηλαδή για την Παιδεία αλλά και για κάθε τι που αφορά τη λειτουργία της κοινωνίας, του κράτους και των υπηρεσιών του.

Και αναφέρω εδώ το παράδειγμα της γενιάς του 1-1-4 που όσον αφορά την Παιδεία έθεσε ως στόχο το 15% του Κρατικού Προϋπολογισμού. Είδαν δηλαδή οι νέοι της εποχής εκείνης την βασική αιτία για τα χάλια της Παιδείας μας, δηλαδή το οικονομικό.

Από κει και πέρα παρ? ό,τι τότε η ελληνική αστυνομία είχε μια καθαρά φασιστική νοοτροπία και οι εκδηλώσεις βίας σε σύγκριση με το σήμερα ήταν εκατό φορές πιο πολλές και σοβαρές από πλευράς μαζικότητας και βιαιότητας (τα νοσοκομεία ήταν γεμάτα από νέους τραυματισμένους από την αστυνομική βία της εποχής), οι πρωτοπόροι νέοι εκείνης της εποχής, βασικά φοιτητές, μπορούσαν να δουν ελεύθερα, σφαιρικά και σε βάθος. Έτσι με το 1-1-4 έθεταν ως πρώτο καθήκον τους την υπεράσπιση του Συντάγματος, δηλαδή της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ατομικών δικαιωμάτων. Χτυπούσαν στην καρδιά της την αντιδραστική εξουσία (θρόνο, αστυνομοκρατία, Αμερικανοκρατία). Πάλευαν για την Κύπρο και αγωνίζονταν μαζικά για την Ειρήνη. Είχαν δηλαδή μπροστά τους ανοιχτούς ορίζοντες για ό,τι πραγματικά συνέβαινε στην χώρα τους αλλά και πέρα από τη χώρα τους. Ήταν άτομα ολοκληρωμένα και ελεύθερα, αν και τότε υπήρχαν όπως και σήμερα πονηρά «κέντρα» που προσπαθούσαν να περιορίσουν την οργή τους και να την διοχετεύσουν μόνο σε ένα λούκι, για τις δικές τους επιδιώξεις. Με μια λέξη να τους αποπροσανατολίσουν, όπως γίνεται τώρα.

Και για να πάω και πιο πέρα, εμείς οι νέοι της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου, όπου οι χωροφύλακες και η αστυνομία ήταν απέναντί μας με όπλα που ξερνούσαν ομαδικό θάνατο, είχαμε την ψυχική και πνευματική δύναμη να βλέπουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτοί που σήμερα αποκαλούνται περιφρονητικά «μπάτσοι» ήταν παιδιά σαν κι εμάς παρασυρμένα από τη θύελλα των γεγονότων να κάνουν πράξεις που δεν ήθελαν. Δεν γενικεύαμε. Αντίθετα μπορούσαμε ακόμα και μέσα στις πιο κρίσιμες για μας συνθήκες να δούμε ότι δεν είναι το ίδιο όλοι και ότι ο πραγματικός ένοχος ήταν η Εξουσία, που είχε κατορθώσει να μας τυλίξει στα δίχτυα της, που έσταζαν αίμα και μίσος αδελφού προς αδελφό. Και πολλοί είχαν τότε ακόμα τη δύναμη να φωνάζουν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα πριν σκοτωθούν «Αδέρφια, πεθαίνουμε και για τη δική σας ευτυχία».

Αναγκάστηκα να γράψω αυτό το σημείωμα με αφορμή κάποια εκπομπή με αγόρια και κορίτσια 15-16 ετών, που μιλούσαν στο ίδιο ακριβώς μοτίβο, λες και κάποια αόρατη δύναμη να είχε κατευθύνει την οργή, το μίσος και την σκέψη τους μόνο προς ένα στόχο. Και μάλιστα σε μια εποχή πολύπλοκη, όπου ο κόσμος έχει μικρύνει και το έξω μπερδεύεται με το μέσα και γίνονται όλα ένα κουβάρι. Πώς θα φτάσουμε έτσι στην ΑΙΤΙΑ του Κακού; Και πώς, αν δεν γνωρίζουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, θα μπορέσουμε να βρούμε τις λύσεις που πρέπει;

Και για να γυρίσω στα τελευταία γεγονότα, ο βίαιος θάνατος ενός παιδιού αποτελεί μια μεγάλη τραγωδία. Πρώτα για τη μάνα του, τον πατέρα του, τα αδέλφια του αλλά και για όλους τους νέους και τις νέες, για όλους εμάς, για όλη την κοινωνία. Ο θύτης είναι ένας αστυνομικός. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι σημερινοί αστυνομικοί είναι θύτες. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν είναι αληθινό αλλά είναι και άδικο. Και μιλάει κάποιος που γνωρίζει πολύ καλά τι θα πει αστυνομία.

Γι? αυτό θα πρέπει να αποφεύγουμε τις γενικεύσεις, γιατί έτσι οδηγούμε τους νέους σε λάθος δρόμο. Τους κρύβουμε το δάσος της πραγματικότητας με το δέντρο μιας εικονικής πραγματικότητας.

Θα ήθελα να μπορούσα να απευθυνθώ στους σημερινούς νέους και να τους πω: Κλείστε τα αυτιά σας στις γλοιώδεις κολακείες όσων προσπαθούν ουσιαστικά να εκτονώσουν την οργή και την ενέργειά σας σε ψεύτικους στόχους απομακρύνοντάς σας από τους πραγματικούς. «Αυτούς» εξυπηρετεί να τρώμε τις σάρκες μας στρεφόμενοι ο ένας κατά του άλλου. Ο στόχος όμως δεν είναι βέβαια αυτός που έχει το μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας και βγάζει από αυτό το ψωμί του, τα φάρμακά του, τη μόρφωση του παιδιού του, όπως οι δικοί σας γονείς. Στα Ιουλιανά, μια από τις πιο ταραγμένες εποχές της ιστορίας μας, η νεολαία κατέβαινε κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους και ποτέ δεν είχαμε την παραμικρή καταστροφή, αν και θρηνούσαμε δύο νεκρούς, τον Λαμπράκη και τον Πέτρουλα, που σκοτώθηκαν αγωνιζόμενοι για ένα καλύτερο αύριο. Περιφρουρούσαμε τον αγώνα μας και γ? αυτό ποτέ δεν έγινε τίποτα, δεν αφήσαμε εμείς να γίνει τίποτα που να τον αμαυρώνει.

Και συγχρόνως η γενιά αυτή δημιουργούσε. Ίσως ποτέ άλλοτε στη νεότερη ιστορία μας δεν είχαμε τόσα έργα σε όλους τους τομείς, ποίηση, λογοτεχνία, μουσική, σε όλες τις τέχνες, που έγιναν όπλο του αγώνα της νεολαίας, από ανθρώπους νέους που αγωνιζόταν και δημιουργούσαν.

ΒΓΑΛΤΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ.

Μην τους επιτρέπετε να στιγματίζουν τον αγώνα σας. Τι θα πει «κουκούλα»; Ο πραγματικός αγωνιστής και επαναστάτης ούτε ντρέπεται ούτε φοβάται να δείξει το πρόσωπό του. Μην αφήνετε να σπιλώνουν τη μνήμη του Αλέξανδρου συνδέοντας το πρόσωπό του και το όνομά του με εικόνες φρίκης. Είναι σαν να τον σκοτώνουν για άλλη μια φορά.
ΑΝΟΙΞΤΕ ΔΡΟΜΟΥΣ.

Αντισταθείτε στα εύκολα που τόσο ύπουλα βάζουν μπροστά σας προσπαθώντας να σας ξεγελάσουν ότι είναι δήθεν δικές σας επιλογές. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας και προχωρήστε μπροστά.

ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ!

Αθήνα, 17.12.2008

χρόνια πολλά και καλές γιορτές

το φεγγάρι κάνει κύκλο...

...στης αγάπης μου τον κήπο,
το φεγγάρι κάνει βόλτα
στης αγάπης μου την πόρτα.
έβγα να σε δώ...

στην κορυφή

έβερεστ,ερεβος,εβεργκρην.
κορυφαίο και σαν έντομο
κάντο αν μπορείς
να γίνει τόσο μικρό για να μπορεί
να φτάνει τόσο ψηλά.

γιορτές

οι καμπάνες ηχούν στο κεφάλι μου.
η χοληστερίνη κυλάει στο στομάχι μου.
το αλκοόλ κυλάει στις φλέβες μου.
εγώ δεν κάνω τίποτα.

λάμπα...

...άναψε το φως στη θάλασσα.
Να βλέπουμε όλες τις διαδρομές, δεξιά αριστερά, πάνω και μέσα.

17-12

Λήξη στις 17-12
πλήρες, πλήρης, κομπλέ που λένε.
Και αρχή και γιορτή για την αποικοδόμηση.
Και για την σημαντικότερη ημέρα της ζωής μας έστω και κάποτε.
Μετά μόνο αντίστροφη μέτρηση, προς την ημερομηνία λήξης.
με άγνωστη βούλα από τ6ην τύχη, την μοίρα, το επίτηδες.

αλληλοσπαραγμός

δροσοσταλίδες πιάστηκαν στον ιστό της αράχνης.
Κανείς πια δεν μπορεί να κάνει σωστά την δουλειά του.
Ούτε αυτές ούτε η αράχνη.

69

τι σημαίνει αυτό το όνειρο;
δυο μπριτζόλες σε έντονο σεξιστικό περιβάλλον.
Πείνα, σεξ ή πείνα για σεξ;

για αρχή

πράγματα χωρίς νόημα γυρίζουν στο μυαλό μου.
Λίγο πριν από τον ύπνο, η τελευταία σκέψη με ξαγρυπνά.
Θέλω να απαλλαγώ από αυτή να κοιμηθώ. Δεν μπορώ και την μοιράζομαι μαζί σου.

ερώτημα στον υπουργό -επθ-

από την Ελευθεροτυπία

....Δεν φοβάστε, κύριε υπουργέ, μήπως ο ιστότοπος που καθιερώσατε ως χώρο διαλόγου των νέων fonimathiton@ypepth.gr διαβαστεί -λόγω και των λατινικών χαρακτήρων- αντί για «Φωνή μαθητών» ως «Φόνοι μαθητών»;

Ο πρώην δάσκαλός σου

Γ. ΠΑΝΟΥΣΗΣ

www.giannispanousis.gr

μιά βδομάδα μετά...

...ο Αλέξης Κούγιας ξεπερνάει σε τηλεθέαση τον αδικοχαμένο Αλέξη

...η αντίδραση της νεολαίας περνάει δυσκολίες από την επιστημονική αστυνομική αντιμετώπιση, με τους προβοκάτορες και τους αγανακτισμένους πολίτες.

...η παντελής έλειψη ευαισθησίας της πολιτικής ηγεσίας, που λοιδωρεί ή καπηλεύεται, πιστοποιεί και την αναγκαιότητα των κινητοποιήσεων.

...Παρίσι, Μαδρίτη, Μόσχα, Αργεντινή, Βερολίνο,Λονδίνο παντού ο φόβος της παγκόσμιας άρχουσας τάξης , μήπως η νεολαία βρήκε την αφορμή για την επανάστασή της.Η χώρα που γέννησε την δημοκρατία,προσπαθεί να γεννήση ή καλύτερα να ξαναενεργοποιήση , την αμφισβήτηση.

...στις 11 του μήνα ο ΥΠουργός ΕΠ(α)Θ(ε) μας έστειλε εγκύκλιο-μύνημα για την glob-al ημέρα των δικαιωμάτων του παιδιού.Δεν θέλω να το διαβάσω.

τεστ για το κάψιμο της Βαστίλης 1789.

Αν υπήρχε τηλεόραση τον καιρό της γαλλικής επανάστασης, πιστεύετε ότι δείχνοντας το κάψιμο της Βαστίλης, ο κόσμος σήμερα θα απολάμβανε τον πολιτισμό του Σαρκοζί ή του Λουδοβίκου του 156ου;Ποιά θα ήταν η θέση των φιλότεχνων απέναντι στη διατήρηση του κάστρου -μνημείου;Υπήρχαν μαγαζιά τριγύρω τότε ή δημιουργήθηκαν αργότερα μαζί με την μικροαστική συνείδηση;Μαθητές υπήρχαν σε διάφορα επαναστατικά μπλοκ ή έπιαναν από μόνοι τους κουμπούρι, πέτρα κι όποιον πάρει ο χάρος;Οι επαναστάτες μαθητές είχαν σχολείο να πάνε για να κάνουν αποχή ή το δημιούργησαν μετά;Το κοινοβούλιο πήρε θέση μετά ή του πήραν τη θέση άλλοι;

Ετεροχρονισμένο τεστ γίνεται, ετεροχρονισμένη ιστορία υπάρχει;

(Μήπως η απάντηση για όλα είναι: σε κάθε διαδηλωτή, μια φορητή τιβί;)

(η Φώτο περιέχει νομίζω χρήσιμο σύνδεσμο.κλικ βρε κλικ...)

ποτοαπαγόρευση

δεν έμαθα ακόμα το όνομά σου...

 

Θα μπορούσες να ήσουν το παιδί μου , ο φίλος μου , μαθητής μου.

Θα μπορούσες να ήσουν με αυτούς που χτες τα πιναμε , βλέπαμε ποδόσφαιρο, παίζαμε σφαλιάρες.

Θα μπορούσες να ήσουν μαζί μου ή κι εναντίον μου στις ιδέες, στις απόψεις, στην ομάδα ή στο κόμμα.

Όπως και νάχει , δεν πρόκειται ποτέ να βρεθούμε πια, αλλά σε ευχαριστώ για το σοκ που μου προκάλεσες.

Αυτό που λέει ότι  ένας λαος κοιμότανε με το Βατοπέδιο, τον Εφραίμ, το Ρουσόπουλο, την κρίση, το πετρέλαιο, την Μενεγάκη και τα γκάλοπ.Κυβέρνηση, αντιπολίτευση μέχρι χτες γυρνάγαν στα κανάλια και η αστυνομία στα γήπεδα.

Κοιμόντουσαν όλοι, όλοι μας σου λέω, και ένα ΜΠΑΜ μας ξύπνησε.

Η ψευτοδημοκρατία, που δεν θέλει τους αντιφρονούντες, τους διαφορετικούς τους σκοτώνει, το ξέρω από την Ιστορία (Χούντα, Πολυτεχνείο, Καλτεζάς νομίζω ο προηγούμενος, Κουμής, Κανελλοπούλου από εξοστρακισμένο ..διάολο κι αυτοί, ποιός τους θυμάτε;)

Τόσα καμμένα αυτοκίνητα , κτίρια, δουλειές και υπολήψεις. Πόσα άραγε κοστολογούν την ζωή σου; Όλα!Αν ήμουν ο πατέρας σου θα έκαιγα νομίζω όλο το κόσμο για να τον ξαναφτιάξω από την αρχή, μόνο με σένα μέσα.

Δεν είμαι όμως.Κρατάω το χαμόγελό σου .

Τα αυτοκίνητα, τα μαγαζιά , οι  καμμένες Τράπεζες, οι δουλειές όλα θα ξαναγίνουν.Εσύ θα λείπεις .Χιλιάδες κόσμος θα ξαναβυθιστεί στη μαλακωσιά του καναπέ του και θα ξεχνάει.Το χαμόγελό σου πίσω από την λάμψη της μολότωφ σαν ήλιος, το μπαμ του δυστυχισμένου μπάτσου σαν ίσκιος.

Θα πιώ απόψε στο χαμόγελό σου, θα προσπαθήσω να μη κοιμηθώ, να μη ξεχάσω...

 

Εντονος προβληματισμός για τα εκπαιδευτικά συστήματα

από την Καθημερινή 29-11-2008........

Ανθρωποι φωτισμένοι, όπως ο Λέον Μπότστιν, πρόεδρος του πανεπιστημίου Μπαρντ στις ΗΠΑ, οι οποίοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην παιδεία, κάνουν λόγο για την ανάγκη άμεσης μεταρρύθμισης του συστήματος με σκοπό τον εκσυγχρονισμό του, ούτως ώστε οι σημερινοί έφηβοι να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες ενός πολύ πιο σύνθετου και πολύπλοκου κόσμου από αυτόν που έζησαν οι προηγούμενες γενιές. Το ζήτημα αποτέλεσε κεντρικό θέμα πρόσφατης ομιλίας του μεγιστάνα των ΜΜΕ, Ρόμπερτ Μέρντοχ, Αμερικανού πολίτη πλέον αλλά γεννημένου στην Αυστραλία, ο οποίος υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι το εκπαιδευτικό σύστημα τόσο στην Αυστραλία όσο και τις ΗΠΑ και στη Βρετανία αποτελεί ντροπή, τονίζοντας ότι υπάρχουν χώρες όπως η Φινλανδία, η Κορέα και η Σιγκαπούρη που βρίσκονται πολύ μπροστά. Ο κ. Μέρντοχ επισήμανε χαρακτηριστικά στην ομιλία του ότι, αν και τα κονδύλια που διατίθενται για τη δημόσια παιδεία αυξάνονται, τα σημερινά παιδιά φαίνεται να μαθαίνουν όλο και λιγότερα.

διαβάστε το όλο...

.....

Ελεύθερος χρόνος μηδέν

Οι προσδοκίες των γονιών για την επιτυχία των παιδιών τους σε χώρες όπως η Κίνα ή η Νότιος Κορέα είναι τέτοιες, που συχνά οι πιέσεις είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορεί να αντέξει ένα παιδί.Οι περισσότεροι μαθητές βρίσκονται στο σχολείο από τις 8.30 το πρωί μέχρι τις 5.30 το απόγευμα, ενώ κατά την επιστροφή τους στο σπίτι τούς περιμένει ένα βαρύ πρόγραμμα ιδιαίτερων μαθημάτων για τη βελτίωση των επιδόσεών τους σε μαθήματα όπως τα μαθηματικά, η λογοτεχνία ή η μουσική, ενώ και τα Σαββατοκύριακα οι ελεύθερες ώρες αφιερώνονται στη μελέτη ή στην παρακολούθηση μαθημάτων.Στην καρδιά του επιχειρηματικού κέντρου της Σαγκάης λειτουργεί τις Κυριακές ένα ειδικό πρόγραμμα προετοιμασίας των αυριανών επιτυχημένων επιχειρηματιών.....

διαβάστε το κι αυτό να δείτε που κάνουμε τον κινέζο...

....

καταργώντας τη μελέτη στο σπίτι.

Υπάρχει, ωστόσο, ένα σχολείο στη Βρετανία, το οποίο αποφάσισε να αντιμετωπίσει ριζικά το θέμα, καταργώντας τη μελέτη στο σπίτι. Το νέο σχολείο, το οποίο θα αριθμεί μελλοντικά 3.570 μαθητές και ονομάζεται Nottingham East Academy, με απόφαση του διευθυντή καταργεί τη μελέτη στο σπίτι, προσθέτοντας μία ακόμη ώρα διδασκαλίας στο ημερήσιο πρόγραμμα.Σύμφωνα με τις οδηγίες της βρετανικής κυβέρνησης, οι ώρες μελέτης στις μεγαλύτερες τάξεις του γυμνασίου δεν θα πρέπει να ξεπερνούν τις δυόμισι ώρες την ημέρα, όριο το οποίο δεν τηρείται σήμερα σχεδόν από κανέναν μαθητή ιδιωτικού ή δημόσιου σχολείου στη Βρετανία....

μήπως να στείλουμε τα παιδιά μας εκεί...

τι θα'θελα.. που είμαστε...

ασχολήθηκα γύρω στις 2-3 ώρες με τα σάιτ του Γκουγκλ, και δοκίμασα τις ευκολίες του.

(δοκιμαστικά: sites.google.com/site/pvlimni )

όταν επανήλθα εδώ με έπιασε θλίψη.

Μένουμε πίσω.Δεν προφταίνουμε .Δεν μπορούμε να τους φτάσουμε.Δεν βλέπουμε τον δρόμο γρήγορα προς τα μπρος και βολευόμαστε με αυτά που έχουμε.

Θέλουμε να βάλουμε εκπαιδευτικούς, μαθητές, κόσμο στο sch.gr αλλά όταν αυτοί βρίσκουν την ευκολία όπως στο google ή το blogspot γιατί να έρθουν εδώ;

Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια μας καλούν , αλλά το παγκόσμιο  σπίτι δεν τα σηκώνει αυτά.
Πρέπει να γίνουμε καλύτεροι σε όλα:

δίψα για μάθηση, δίψα για εκπαίδευση , δίψα για να τους ξεπεράσουμε .

Αυτό είναι το εκβιαστικό  μήνυμα στους διαχειριστές του σκουλτζιαρ:

ή γίνεται με γρηγορότερους ρυθμούς καλύτερο ή μένετε μόνοι σας.(που λέει ο λόγος)

Άσε που έχω την εντύπωση ότι η τροχοπέδη είναι οι ...άλλοι.

Σχολείο Τέλος.... Ο,τι μάθαμε μάθαμε....

 

 

 

17 35 2008 1973

νούμερα

17 ο μήνας , 35 χρόνια πέρασαν, αρχίζω να μπλέκω και τα χρόνια.

το πρωί η γιορτή με το χρονικό, τα ποιήματα, τις φωτογραφίες κατάφερε να με ξαναβουρκώσει αν και δεν ήθελα.

Όχι από συγκίνηση για τους ήρωες αλλά από τις μνήμες.Ο Καφές  έτρεχε πλάι μου, ο Γκιζάρης λίγο πιό μπροστά, στις πλάτες ο Παπαδόπουλος μπροστά μου να φωνάζει "κάτω ο Παπαδόπουλος".Συμμαθητές που 35 χρόνια μετά τους έχασα μέσα στα χρόνια.

Το πρωί μας ένοιαζε Παναθηναϊκός Ολυμπιακός , το βράδυ όμως μια αόρατη  δύναμη μας έφερε εκεί.Μπροστά στη πόρτα του Πολυτεχνείου , μαζί με χιλιάδες άγνωστους διπλανούς.Μετά άλλαξαν όλα.Όλα για πάντα.

Δακρυγόνα, αστυνόμοι, βαζελίνη στα μάτια, τανκς, ποδαρόδρομος και στο τέλος φόβος.

Την άλλη μέρα στο εξαήμερο σχολείο όλοι καθισμένοι στο προαύλιο και η διευθύντρια, Λύκαινα μέχρι τότε και μετά κυρία Τσαγκαράκη αρνήθηκε να δώσει τα απουσιολόγια στους μπάτσους.Ο μαθηματικός ο Χριστόπουλος που τον είχα για χουντικό έκλαιγε μαζί μας και κατάλαβα ότι τον αδικούσα.

Μετά σε κάθε επέτειο  κάτι καιγόταν και χαιρόμουν.Δεν χόρτασα ποτέ εκδίκηση, δεν προσπάθησα όμως και να πάρω.Αριστερά κινητοποιήσεις απεργίες τρέξιμο διώξεις, 35 χρόνια χωλαίνοντας.

Σήμερα απορούσα γιατί κάθονται τα παιδιά και μας ακούνε. Γιατί δεν κάνουν κάτι ποιό σημαντικό, να βγουν στους δρόμους να βρουν εχθρό για να παλέψουν.

Γιατί κάθονται τόσο ήσυχα, ανέμελα, γιατί αντί για την πορεία στρίψανε μερικά στην καφετέρια.Κουβεντιάζαν πάλι για Παναθηναϊκό Ολυμπιακό.Όμως δεν υπήρχε ράδιο Πολυτεχνείο να τα καλέσει να πάνε κάπου.

Σήμερα κατάλαβα ότι ο φόβος για αυτά είμαι εγώ, μαζί με την ιστορία που κουβαλάω μέσα μου.

συνεισφορά στην αντικαπνιστική εκστρατεία

παρέλαση...

...ξύπνησα , σηκώθηκα, ετοιμάστηκα και φεύγω για την παρέλαση.

Τα τύμπανα ηχούν μαζί με τις καμπάνες, το 1940 αναβιώνει , το μινάκι με τα μαλιά καρφάκια περιμένουν νυσταγμένα να βγάλουν άλλη μια υποχρέωση.

25-28-25-28 και πάει λέγοντας τόσα χρόνια μετά ποιός καταλαβαίνει ότι από συναίσθημα γίνεται ιστορία.Ιστορία με μεγαλύτερη σημασία η μάχη του ΠΑΟ με τους ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ της ΒΕΡΝΤΕΡ και του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ με τους ΤΟΥΡΚΟΥΣ της ΓΑΛΑΤΑΣΕΡΑΙ.

Σε λίγο χεράκια ψηλά, τακουνάκια δυνατά, εν δυό εν δυό, θυμάμαι το στρατό , θυμάμαι την αιώνια παλιά ελλάδα που δεν λέει, δεν θέλει ,δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο κόσμος αλλάζει και οι μνήμες δεν υπηρετούνται με παρελάσεις αλλά με παιδεία.

Άλλη μια χρονιά θα βγάλω φωτογραφίες το παιδί, τα παιδιά , τους γονείς που καμαρώνουν και χειροκροτούν χωρίς να υπάρχει ο λόγος που όλα αυτά γίνονται .

Συμμετέχω , ένας άβουλος υπάλληλος,ένας καλός πατέρας,  πειθήνιος, συνεπής αλλά με ενόχληση στον κάλο από το παπούτσι και στο μυαλό από τη σκέψη  : τι θέλω εγώ εκεί;

Τηλεδιάσκεψη πληροφορικάριων...

δείχνοντας ένα σύγχρονο δρόμο συζήτησης, σύσκεψης, εκπαίδευσης οι καθηγητές πληροφορικής των σχολείων προχώρησαν εντυπωσιακά σε μια πανελλήνια συνδιάσκεψη μέσω ίντερνετ.

Περιμένοντας εντυπωσιακές ανακοινώσεις, το καλύτερο για την κατάσταση της πληροφορικής στα σχολεία ήταν το εξής:

Σύνεδρος(;) ρώτησε αν οι σκούπες και οι σφουγκαρίστρες είχαν USB σύνδεση οι διευθυντές θα τους βάζαν επιπλέον να καθαρίζουν και το σχολείο;

(Αυτό θα το καταλάβουν μόνο όσοι συμπάσχουν!)

Καλή δύναμη συνάδελφοι!

τροχιακά γ Λυκείου-orbital viewer

ένα πολύ χρήσιμο, δωρεάν και ωραίο πρόγραμμα για την απεικόνιση των τροχιακών .



κατεβάστε το από εδώ

ντροπή για τα σχολεία μας και για την εκπαίδευση...

η Κυριακάτικη μας υπενθυμίζει ότι δίπλα μας έχουμε πια εργαζόμενους -υπόδουλους συναδέλφους.Λέμε τίποτα για αυτό;

Ολίγον από καθηγητής

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑΝΟΥΡΗ

Πρόκειται για επιστήμονες, εργάζονται στη δημόσια εκπαίδευση και αμείβονται με 300 ευρώ το μήνα, χωρίς πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Οι περισσότεροι δεν συμπληρώνουν καν τα 100 ένσημα που απαιτούνται για την έκδοση βιβλιαρίου υγείας του ΙΚΑ.





Δέχονται, ωστόσο, τις εξευτελιστικές συνθήκες εργασίας για να εξασφαλίσουν την προϋπηρεσία που θα τους επιτρέψει να δουλέψουν την επόμενη χρονιά ως αναπληρωτές ή ακόμη και να διοριστούν ως μόνιμοι.

Αμοιβές της πείνας

Οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί τα τελευταία χρόνια αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Υπολογίζονται σήμερα τουλάχιστον σε 18.000 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση -6.000 στο κανονικό πρόγραμμα και 12.000 στην πρόσθετη διδακτική στήριξη (ΠΔΣ)- και σε άλλους 8.000 στην πρωτοβάθμια.

Από το 1996 η αμοιβή τους μένει καθηλωμένη στα 7 ευρώ καθαρά την ώρα, περίπτωση μοναδική στο δημόσιο τομέα. Τον Οκτώβριο του 2006 ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, σε συνάντηση με εκπροσώπους της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ την περίοδο της μεγάλης απεργίας, είχε δεσμευτεί για δραστική αύξηση του ωρομισθίου.

Εμενε να καθοριστεί το ακριβές ποσόν με την επιστροφή του Γ. Αλογοσκούφη από το εξωτερικό. Ακόμη τον περιμένουν! Το ίδιο και τις αυξήσεις κατά 1 ευρώ το χρόνο, που υποσχέθηκαν τόσο η Μαριέττα Γιαννάκου όσο και ο Ευρ. Στυλιανίδης.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, οι ωρομίσθιοι δεν πληρώνονται ποτέ στην ώρα τους αλλά έπειτα από μήνες.

Μέχρι πέρυσι είχαν τη δυνατότητα να διδάσκουν έως 21 ώρες τη βδομάδα. Εντεκα απ' αυτές στο κανονικό πρόγραμμα και άλλες 10 στην ΠΔΣ. Μειώθηκαν, όμως, στις 11 συνολικά. Πράγμα που μεταφράζεται σε λιγότερες αποδοχές και, το κρισιμότερο, σε αισθητή μείωση μορίων προϋπηρεσίας.....

από την Ελευθροτυπία 19-10-2008 συνέχεια από την πηγή:

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=19.10.2008,id=96412240

επαναλαμβανόμενες απεργίες διαρκείας-τί κάνουμε;

...όταν το άκουσα θεώρησα ότι μου κάνουν πλάκα.

Μετά βεβαιώθηκα από τα "γραπτά" και τώρα αρχίζω και συνειδητοποιώ ότι με τέτοιες προτάσεις η συνδικαλιστική ηγεσία βρίσκεται πιό κοντά στην πολιτική ηγεσία παρά στους καθηγητές.

Είναι δυνατόν ένα κλάδο που η συμμετοχή του στα κοινά παραπαίει, να τον βάλεις  σε ένα πρωτοφανές δίλημα οικονομικής κατάρευσης των καθηγητών (που ζουν από το μισθό τους)ή εκπαιδευτικής επανάστασης; Κάτι σαν ελευθερία ή θάνατος δηλαδή ετεροχρονισμένα.

Και μόλις βγει το ΠΑΣΟΚ ή  ΠΑΣΟΚ_ΣΥΝ ή ΝΔ ή ΝΔ-ΛΑΟΣ ή ξέρω γω τι όλα αυτά που έχουμε θα παραμείνουν , θα αλλάξουν οι καλοί με τους κακούς θέσεις και φτου και πάλι από την αρχή.

Η πρώτη πράξη των κινητοποιήσεων αφορά την καθολική ψηφοφορία του κλάδου για τέτοια θέματα και όχι το να μεταφέρουν οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ απόψεις από το 5% των μελών τους σαν καθολικές.

Καθολική ψηφοφορία από όλα τα σχολεία μέσω ίντερνετ για αποδοχή  ή όχι αυτών των θέσεων και προτάσεων.

Ο κόσμος αλλάζει, πρέπει να αλλάξει και η συνδικαλιστική νοοτροπία και οι πρακτικές.

Κατάληψη στη Λίμνη τέλος μετά το σχολικό συμβούλιο.

με την άμεση σύγκλιση του σχολικού συμβουλίου, η τοπική κοινωνία στα μέτρα που μπορεί, στάθηκε στα προβλήματα των μαθητών και του σχολείου και συζήτησε.

Ο δήμαρχος, καθηγητές και γονείς, με τους καταληψίες μαθητές συζήτησαν τα αιτήματά τους, όλα με τοπική βάση , βρήκαν άκρη, οπότε και οι μαθητές στη συνέλευσή τους αποφάσισαν τον τερματισμό της κατάληψης.

Συμπέρασμα η νίκη του διαλόγου;Όχι τόσο βαρύγδουπο αλλά κάτι όμως είναι και αυτό.

Καταλήψεις-Γενικό Λύκειο Λίμνης Ευβοίας

Από σήμερα 16-10 έχουμε Κατάληψη στο σχολείο μας , το Γενικό Λύκειο Λίμνης Ευβοίας.

Εύχομαι στα παιδιά κάθε επιτυχία σε κάθε ανατρεπτική τους δραστηριότητα, εύχομαι στο φαινόμενο των παραδοσιακών καταλήψεων να ενταθούν αν είναι να αλλάξει κάτι στον εκπαιδευτικό χώρο, εύχομαι οι καταλήψεις να συνεχισθούν και στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, να γίνουν καταλήψεις και στα ιδιωτικά φροντιστήρια και στα σπίτια των ιδιαιτερατζήδων.

μετά από αυτό εύχομαι να ξημερώσει εκείνη η μέρα που εκπαιδευτικοί ,μαθητές και γονείς θα μπουν σε ένα διαφορετικό σχολείο που θα έχει στόχο ένα σύγχρονο Ελληνικό πολιτισμό.

(όπως λέει το γνωστό   ρητό: syn athina ke xeira kinei...)

εκπαιδευτικά πακέτα-λογισμικό:δοκιμές geogebra,english+,ΦΥΣΙΚΗ Α-Γ Λυκείου

geogebra: εγκαταστάθηκε με ευκολία σε όλους τους υπολογιστές που το δοκίμασα.Είναι μια απλή εφαρμογή java , όσοι έχουν εργαστεί πάνω σε προγράμματα όπως το math graph θα το ..θυμηθούν.Κάπου στο θέμα των εκτυπώσεων υστερεί πιστεύω όμως επειδή παραμετροποιείται οι γνώστες να τα καταφέρουν, και οι μαθητές να ενδιαφερθούν περισσότερο για τα μαθηματικά σε ...κίνηση.

english+: το πρόγραμμα των αγγλικών δεν λειτούργησε  σε ΧΡ με ΜΟΖΙΛΑ, δεν λειτούργησε σε ΒΙΣΤΑ, λειτούργησε σε ΧΡ με ΊΝΤΕΡΝΕΤ ΕΞΠΛΟΡΕΡ.Στο σαιτ της ΜLS υπάρχει αναβάθμιση μόνο για ΒΙΣΤΑ.

ΦΥΣΙΚΗ Α-Γ Λυκείου: Δεν λειτούργησε σε κανένα υπολογιστή, χωρίς να εμφανίζεται μετά από την εγκατάστασή του (ΧΡ), ή βγάζοντας μηνύματα λάθους (ΒΙΣΤΑ). Στο σάιτ του www.korimvos.gr ...σκοτάδι αναβαθμίσεων ή βοήθειας.Επειδή στηρίζεται από ότι φαίνεται στο φάκελλο εγκατάστασης στην Άξες πρέπει να έχει προβλήματα με νεότερες εκδόσεις του Οφις , αλλά αυτό οφείλουν να το φτιάξουν οι δημιουργοί του.Αν ανοίξετε χειροκίνητα τα φλας αρχεία στο φάκελλο εγκατάστασης μάλλον θα απογοητευτείτε από το παιδικό περιεχόμενο για Λύκειο...

λέτε για αυτό να σκοτώνονται οι φιλανδοί στα σχολεία;

Σάββατο, Σεπτέμβριος 13, 2008
Το σχολείο της χαμένης νιότης...
Kαλημέρα Σχολείο - Καλημέρα Θλίψη
.
Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
.
Άνοιξαν τα σχολεία. Για κάποιους ένα ευχάριστο και μοναδικό γεγονός, για τους περισσότερους θλιβερό. Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, που εδώ και μια δεκαετία οι μαθητές της βγαίνουν πρώτοι σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ(οι δικοί μας τελευταίοι), γιορτάζουν τις μέρες αυτές.
Γιορτάζουν, γιατί μετά από δύο μήνες διακοπών βρέθηκαν ξανά με τους συμμαθητές και δασκάλους φίλους τους, στη μικρή κοινότητα του σχολείου τους. Στη Φινλανδία, στα πολυθέσια και ολοήμερα σχολεία θα βρεις παιδιά από 8 μηνών μέχρι 16 ετών. Όταν εργάζονται και οι δύο γονείς μπορούν να αφήσουν το 8 μηνών και άνω παιδί τους στο σχολείο μαζί με τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στη μικρή κοινότητα του σχολείου θα βρεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού, σκοπίμως, δεν υπάρχουν ειδικά ιδρυματικά-σχολεία. Θα βρεις βρέφη, να μαθαίνουν από μικρά να συνυπάρχουν με μεγάλους και αναπήρους, όπως στην κοινωνία των μεγάλων, καλλιεργώντας το αίσθημα της ευθύνης και της αλληλεγγύης των μεγάλων παιδιών προς τα μικρότερα και προς τα διαφορετικά.
Στη Φινλανδία γιορτάζουν, γιατί θα βρεθούν πάλι σε σχολεία με σύγχρονα εργαστήρια και αμφιθέατρα, με κλειστά γυμναστήρια και πισίνες, με ειδικές αίθουσες χαλάρωσης και σάουνας, με εστιατόρια με το δωρεάν φαγητό και το σημαντικότερο, γιατί θα μάθουν και θα δημιουργήσουν γνώση με τους δασκάλους φίλους τους, παίζοντας, συζητώντας και μελετώντας διάφορα βιβλία και όχι ένα υποχρεωτικό σε κάθε μάθημα, όπως στην Ελλάδα. (Οι δάσκαλοί μας, ακόμη και να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλίες δημιουργικής μάθησης δεν μπορούν. Είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με συγκεκριμένα βιβλία με έναν στόχο: «να βγει όπως-όπως η ύλη», αποστηθισμένη βεβαίως).

Τα παιδιά στη Φινλανδία, στις πρώτες έξι τάξεις, κάνουν συχνά τεστ, όχι όμως για να βαθμολογηθούν (να τιμωρηθούν όπως τα ελληνόπουλα)αλλά για να διαπιστωθούν οι αδυναμίες τους ώστε να τους παρασχεθεί εξατομικευμένη ενισχυτική διδασκαλία. Η φιλοσοφία τους είναι, «η βαθμολογία αποθαρρύνει και ωθεί ακόμη περισσότερο στην άρνηση μάθησης τον κακό μαθητή, ενώ επιβραβεύει τον καλό μαθητή, που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται την επιβράβευση». Τα παιδιά στη Φινλανδία μπορούν ήδη από τις πρώτες τάξεις, να επιλέξουν ακόμη και το ημερήσιο πρόγραμμά τους. Ένα παιδί της δευτέρας δημοτικού, μπορεί μια ημέρα να επισκεφτεί κάποιο μάθημα της τρίτης ή ακόμη και της πρώτης, αν νομίζει πως αυτό χρειάζεται περισσότερο. Τα παιδιά στη Φινλανδία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, που το εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι ανάμεσα σε εκείνο των πρώτων πέντε στον κόσμο, όπως στην Ιαπωνία, Κορέα και Καναδά, όταν έχουν τεστ στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, ακόμη και στη γλώσσα τους, επιτρέπεται να έχουν μαζί τους βοήθημα (βιβλίο με τους μαθηματικούς, φυσικούς, χημικούς τύπους και λεξικό γλώσσας). Οι παιδαγωγοί τους δεν έχουν κανένα λόγο να απαιτήσουν από τα παιδιά να μάθουν απ έξω πράγματα, που μετά από μερικές εβδομάδες δε θα θυμούνται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μάθουν τα παιδιά τους να σκέπτονται λογικά, με κριτική αναλυτική σκέψη, κατανοώντας περίπλοκα νοήματα και αλληλοσυσχετισμούς. Με λίγα λόγια, τους ενδιαφέρει να αγαπήσουν τα παιδιά τη μάθηση και το βιβλίο για να συνεχίσουν να μαθαίνουν μόνα τους. Με το ζόρι δε μαθαίνει κανείς. Με το ζόρι μπορείς μόνο να αποστηθίσεις ξένη γνώση, για λίγο καιρό.
Όταν το απόγευμα, μετά την ενισχυτική διδασκαλία, οι Φιλανδοί μαθητές πάνε στο σπίτι, αφήνουν τη σάκα με τα βιβλία στο σχολείο. Όλη η υπόλοιπη ημέρα τους ανήκει. Χαίρονται την παιδικότητά τους. Τεστ για το σπίτι απαγορεύονται. Η λέξη φροντιστήριο δεν υπάρχει ούτε στο λεξικό τους. Είναι πρώτα στην Ευρώπη στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και τελευταία σε τηλεθέαση. Τα ελληνόπουλα τρέχουν από φροντιστήριο σε φροντιστήριο σαν κουρδιστά πορτοκάλια. Το μόνο που τους μένει μετά, είναι να καθίσουν εξαντλημένα μπροστά στην τηλεόραση μέχρι να τους πάρει ο ύπνος. Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δε βλέπεις παιδιά με τσάντες να κυκλοφορούν μέχρι τα μεσάνυχτα τρέχοντας σαν τον Βέγγο.

chem-pa 2006-INTRACOM-SCHOOLS-( τα προβλήματά μου με τον Κόκκαλη;?) 2

σαν συνέχεια για να μην αδικώ και πολύ :

εγκατάσταση:

ΧΡ με όφις 2007 δεν αποκρίνονται όσα αρχεία ανοίγουν με την αξες γιατί κλειδώνει ανεπιστρεπτί όλες τις μακροεντολές.

ΧΡ με οφις ΧΡ το πρόγραμμα δουλεύει χωρίς προβλήματα.

πρώτη ματιά και κριτική:

πολλές ασκήσεις σε χαρτί μοιάζουν προχειροδουλειά και χρειάζονται πολύ χρόνο να περαστούν στο πισι από τους μαθητές.

Χρειάζεται εμπειρία για το στήσιμο στο εργαστήριο πληροφορικής, και πάνω από ολά το εργαστήριο να ...δουλεύει.

Πολλά περιεχόμενα σε java μου θύμισαν το spin.gr που σαν ανοιχτό λογισμικό ήταν τζάμπα και προσιτό στον καθένα.

Με το γρήγορο ίντερνετ , αν οι εφαρμογές ήταν στημένες κεντρικά θα ήταν ευκολότερο από μαθητές και καθηγητές να χρησιμοποιηθούν χωρίς να χρειάζονται περίπλοκη εγκατάσταση σε κάθε πισι, υπερβολικά κόστη, και προβλήματα συμβατότητας.

Νομίζω ότι πολλά από τα περιεχόμενα πολύ γρήγορα θα ξεχασθούν σαν βαρετά.(βρασμός , σ.ζ., περιοδικός πίνακας τα πρώτα που πρόφτασα να χρησιμοποιήσω)

καθηγητές με μικρή εξοικίωση σε πισι θα δυσκολευτούν , ιδιαίτερα με τα παράθυρα της αξές.

η αξές σε σύγχρονους υπολογιστές συνήθως ΔΕΝ εγκαθίσταται αφού υπάρχει στην ακριβότερη έκδοση του οφις και όχι στο φτηνό για μαθητές και οικιακή χρήση.(λεφτά για τον μπιλάκο με πολύ μικρό όφελος για τον χρήστη.)

συμπέρασμα: ο Ντιόγκο άξιζε τα λεφτά του , το πρόγραμμα;...

chem-pa 2006-INTRACOM-SCHOOLS-( τα προβλήματά μου με τον Κόκκαλη?)

επειδή έχω μια φιλομάθεια εκ γενετής, εγκατέστησα το chem-pa 2006 Χημεία Λυκείου σε ΧΡ.

δεν μιλάει δεν λαλάει , εμφανίζει την αρχική οθόνη,άλλα ανοίγει άλλα όχι, αναβοσβήνει όποτε θέλει.

Πήγα στο υποστηρικτικό σάιτ της  INTRACOM-SCHOOLS:

http://www.intracom-schools.gr/likeio/trexousa_ekdosi_logismikou/ximeia_chem_pa_a_g.htm

όπου και έμαθα ότι η βέρσιον του προγράμματος είναι η 1.01 και όχι ή 1.0 που έχει το σιντι που λάβαμε σχολείο.

εκεί όμως δεν έχει τίποτα να κατεβάσουμε για επιδιόρθωση (του καινούργιου, φαντάσου τι γίνεται και τι θα γίνει στο μέλλον)

αυτά για ενημέρωση των φιλομαθών χημικών συναδέλφων και αν υπάρχει κάποιος που ακούει και έχει ιδέα ας βοηθήσει?

επειδή όμως  αυτά είναι πληρωμένα πιστεύω καλά , πιστεύω πως θα έπρεπε να λειτουργούν και τέλεια μιας και θα τα χρησιμοποιήσουν και τα παιδιά.

Θα γίνω περισσότερο κακός μετά από όλη την προσπάθεια να το λειτουργήσω και να βρώ  όλες τις αδυναμίες (μια και τα λεφτά τα πήρε τελικά ο Ντιόγκο)

διαχωρισμός ΠΕ04 -τρέχουν όλοι;

το να κάνει ο καθένας αυτό που ξέρει καλύτερα είναι αυτονόητο , ιδιαίτερα  στην εκπαίδευση.

Χρόνια τώρα οι χημικοί δίδασκαν φυσική και οι βιολόγοι χημεία για να συμληρώνουν ωράριο.Ιδιαίτερα στο Λύκειο που χρειάζεται και διάβασμα τα πράγματα για πολλούς ήταν δύσκολα, με αποκορύφωμα  την εποχή του πολλαπλού βιβλίου (2001), όπου έτυχα με 11 αντικείμενα και ένα τόνο βιβλία που ακομα μέχρι σήμερα δεν πρόλαβα να ανοίξω.

Ο διαχωρισμός των κλάδων ΠΕ04 δημιουργεί από φέτος νέα διδακτικά δεδομένα.Στα μεσαία-μικρά σχολεία υπάρχει ένα μίνιμουμ ωρών φυσικής για φυσικούς αλλά χημικοί, βιολόγοι χρειάζονται οπωσδήποτε την συνδρομή γειτονικών σχολείων για συμπλήρωση ωραρίου. Γεωλόγοι έχουν καταργηθεί από τα Λύκεια εδώ και καιρό αλλά ο διορισμός ΠΕ με ολιγόωρες αναθέσεις κάνει τελικά όλους τους ΠΕ04 να τρέχουν.

Τα σχολεία των φιλολόγων και μαθηματικών(μαζί με θεολόγους-γυμναστές) στην Ελλάδα είναι χρόνια γεγονός αλλά με την διαίρεση των μαθημάτων ΠΕ04 οι φυσικοί με σαφώς περισσότερες ώρες παραγκωνίζουν τους υπόλοιπους ΠΕ04 σαν φτωχούς συγγενείς.Το να γυρνάει ένας καθηγητής βόλτες σε δυό τρία σχολεία να συμπληρώνει ωράριο είναι απεχθές και ιδιαίτερα στην επαρχία αντιοικονομικό και δύσκολο.

Οικονομολόγοι , κοινωνιολόγοι, τεχνολόγοι, βιολόγοι , χημικοί, γαλλικών, γερμανικών απολαμβάνουν περισσότερο από όλους τα αγαθά της γενικής παιδείας από την ανάποδη και από ότι δείχνει το μέλλον χρειάζονται να ξέρουν τουλάχιστο μηχανάκι για το νέο ντελίβερυ γνώσης.

Λύση θα ήταν αν στο υποχρεωτικό ωράριο έμπαιναν και οι εργασίες του σχολείου έτσι ώστε...(χα χα καλό έ;!)

 

σαν συνέχεια του προηγούμενου ....

Μαθητές στην Ιταλία αντικαθιστούν τα σχολικά βιβλία με μίνι laptop

Ελαφρύς και ανθεκτικός ο υπολογιστής (φωτ. αρχείου)

Τορίνο

Ηλεκτρονικά θα γίνεται πλέον το ξεφύλλισμα στο σχολείο Ντον Μιλάνι ντι Ρίβολι, αφού οι 60 μαθητές ηλικίας από 8-10 ετών αποφάσισαν να αφήσουν στην άκρη τα βιβλία και να τα αντικαταστήσουν με μίνι laptop. Όπως μετέδωσε το BBC, η όλη πρωτοβουλία στηρίζεται και από τους γονείς των μικρών, οι οποίοι εξασφάλισαν ότι το απαραίτητο για το μάθημα σερφάρισμα στο Ίντερνετ θα γίνεται με απόλυτη ασφάλεια. Όσο για τους υπολογιστές, θα τρέχουν Windows, θα είναι ιταλικής κατασκευής (Olidata), θα ζυγίζουν λιγότερο από ένα κιλό, είναι αδιάβροχοι και ανθεκτικοί στα... γνωστά μαθητικά παιχνίδια. Το κόστος τους υπολογίζεται σε 291 ευρώ έκαστος, όταν τα απαράιτητα σχολικά βιβλία κοστίζουν πάνω από 500 ευρώ. πηγή:http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=945608&lngDtrID=252

η συντήρηση δεν είναι πια αναγκαία μόνο για τα χρώματα των τοίχων...

...αλλά και στο περιεχόμενο του εκπαιδευτικού και υποστηρικτικού σχολικού υλικού.

Και εδώ συμβαίνει το μεγάλο πατατράκ.Οι εξοπλισμοί των σχολικών εργαστηρίων (ΒΥΤΕ, ΑΛΤΕΚ και λοιποί φτωχοί συγγενείς) πέντε χρόνια μετά τους πανηγυρισμούς της απόκτησής τους, αρχίζουν να καταρρέουν.Μαζί η υποδομή για την γραμματειακή υποστήριξη, από τα αρχαία win98 office97 ,ανανεώθηκαν με δαπάνες των σχολικών επιτροπών σε βάρος πιθανά της κατανάλωσης πετρελαίου ή άλλων ελαστικότερων δαπανών.

Όμως , όσο περνάει ο καιρός έχει γίνει αντιληπτό ότι η σχολιή γραφειοκρατία από τη μιά θεριεύει, δεκάδες email χρήσιμα άχρηστα μαζί -ποιός ξέρει;_ εκτυπώνονται σε εκατοντάδες άχρηστες σελίδες που διογκώνουν ακόμα περισσότερο την πανίσχυρη αρχειοθήκη.

Οι περισσότεροι μαθητές διαθέτουν υπολογιστές με πολύ καλύτερες προδιαγραφές από τους σχολικούς, οι οποίοι κάτω από το βάρος της χρήσης από αρχαρίους, παραδίδουν τα όπλα στους ιούς και στον χρόνο.

Υλικό και λογισμικό στον κόσμο εκσυγχρονίζεται με ταχύτατους ρυθμούς και η κολημένη κεντρική πρακτική  επιδοτεί την φτωχούλα microsoft την  intel και άλλους μεροκαματιάρηδες της σύγχρονης τεχνολογικής ανάπτυξης.

Το σίγουρο είναι ότι για την αναβάθμιση υλικού λογισμικού των σχολικών συστημάτων χρειάζονται ένα κάρο λεφτά , που μάλλον δεν πρόκειται να δοθούν.Και να γίνει κανα θαύμα σε πέντε χρόνια το πολύ η ανάγκη θα επανέλθει.

Ο προσανατολισμός  αναγκαστικά λοιπόν είναι ένας.Ανοιχτό λογισμικό και υπηρεσίες WEB 2.0 σε όλες τις σχολικές μονάδες.Εξυπηρέτηση αναγκών από κεντρικά δίκτυα, ελάττωση χαρτούρας με χρήση ψηφιακών υπογραφών, αρχειοθέτηση σε κεντρικούς σέρβερ, δυνατότητα ηλεκτρονικής χρήσης πιστοποιητικών και εντύπων.

Τι διάολο χρειάζεται το Απολυτήριο και η Βεβαίωση πρόσβασης όταν έχουν διπλοτριπλο- επιβεβαιωθεί σε όλα τα μηχανογραφικά κέντρα και παράκεντρα του ΥΠΕΠΘ;

Τι θέλουμε εκατό έγγραφα,ανακοινώσεις  μετατάξεων αφού κανείς καθηγητής δεν αλλάζει με τίποτα τις καλοκαιρινές του διακοπές;

Μήπως είναι πιο φθηνό  να έχει κάθε μαθητής ένα φορητό με όλα τα σχολικά του βιβλία και σημειώσεις σαν pdf, doc κλπ αντί να μένουν χιλιάδες τόνοι χαρτί τυπωμένοι ανενεργοί , δυσκολοκουβάλητοι και τελικά άχρηστοι στην υπηρεσία της ιερής μνήμης του έντυπου βιβλίου;

Γνωρίζουν άραγε οι επι-κεφαλών των ινστιτούτων του ΥΠΕΠΘ ότι υπάρχει γρήγορο ίντερνετ και ένας κόσμος για τα παιδιά που ούτε στα γερασμένα όνειρά τους δεν μπορούν να ακουμπήσουν;

Γνωρίζουν ότι τα βιβλία πχ της Χημείας Λυκείου δεν έχουν διορθωθεί στην ηλεκτρονική τους μορφή στο σάιτ του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου αλλά διορθώνονται στην έντυπη!!!!

Η επανάσταση στην εκπαίδευση δεν  ξεκινά , από το ποιός θα διαχειρίζεται τα φροντιστήρια για τους εισακτέους στα ΑΕΙ_ΤΕΙ.Ξεκινάει από την κατάργηση των γεροντίστικων συνηθειών και φυσικά των γέρων.(συνήθως το μυαλό πάει μαζί με τα χρόνια και αφήστε τις παρηγορήτρες να λένε)

Τίποτα δεν μένει όρθιο!Ακόμα και οι ιοί προσβάλλονται από άλλους ιούς

Οι Γάλλοι ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη αναρωτιούνται μήπως τελικά οι ιοί θα έπρεπε τελικά να θεωρηθούν μορφές της ζωής.Από όλους τους παθογόνους οργανισμούς, οι ιοί είναι μοναδικοί για τη συλλογική ικανότητά τους να προσβάλουν όλες τις μορφές οργανισμών. Υπάρχουν ιοί στον άνθρωπο, τα ζώα, τα φυτά, τα έντομα, τους μύκητες, ακόμα και στα βακτήρια και τις αμοιβάδες. Τώρα, όμως, μια ομάδα ερευνητών από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας έκανε την εντυπωσιακή ανακάλυψη ότι ακόμα και ορισμένοι ιοί μπορούν να προσβληθούν από άλλους ιούς, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», όπως αναφέρει η ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science.

Οι ερευνητές εντόπισαν έναν γιγάντιο ιό (της οικογένειας των mimivirus) σε ένα σύστημα ψύξης στη Γαλλία. Οι συγκεκριμένοι ιοί είναι οι μεγαλύτεροι που είναι γνωστό ότι υπάρχουν - τόσο μεγάλοι που είναι ορατοί με ένα απλό οπτικό μικροσκόπιο (ενώ οι συνηθισμένοι ιοί χρειάζονται πολύ υψηλότερης ανάλυσης ηλεκτρονικά μικροσκόπια για να γίνουν ορατοί). Ο νέος ιός, λόγω του μεγέθους του, ονομάστηκε «mamavirus».

Στο ίδιο σύστημα ψύξης οι Γάλλοι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα δεύτερο μικροσκοπικό ιό (που ονόμασαν «Σπούτνικ"), ο οποίος μολύνει τον μεγάλο. Ο «Σπούτνικ» είναι απολύτως ασυνήθιστος γιατί είναι ο πρώτος ιός που έχει βρεθεί να αποτελεί παράσιτο ενός άλλους ιού. Όταν μάλιστα αναπαράγεται σε ένα κύτταρο που έχει μολυνθεί με τον μεγαλύτερο ιό, ο «Σπούτνικ» εμποδίζει την αναπαραγωγή του μεγάλου.

Οι ερευνητές κατέγραψαν το γενετικό κώδικα του «Σπούτνικ» και ανακάλυψαν ότι ένας αριθμός γενετικών ακολουθιών του είναι παρόμοιος με αυτούς που βρίσκονται στους ωκεανούς όλου του πλανήτη. Αυτό υποδηλώνει, κατά τους επιστήμονες, ότι ίσως υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία ιών που προσβάλλει άλλους ιούς.

Η νέα ανακάλυψη επιπλέον αναζωπυρώνει την επιστημονική διαμάχη κατά πόσο οι ιοί είναι ζωντανοί. Οι ιοί συχνά δεν θεωρούνται ζωντανοί, επειδή δεν διαθέτουν τη δική τους κυτταρική δομή και την ικανότητα να μεταβολίζουν τροφή - δύο στοιχεία κοινά σε όλες τις γνωστές μορφές ζωής. Όμως η ικανότητα ενός ιού να μολύνει έναν άλλο ιό θέτει το ερώτημα μήπως οι ιοί θα έπρεπε τελικά να θεωρηθούν μορφές της ζωής, κάτι με το οποίο συμφωνούν οι Γάλλοι ερευνητές.

πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/09/2008_250090

fortino samano

ο Φορτίνο Σαμάνο εκτελέστηκε λίγα δευτερόλεπτα μετά από αυτή τη φωτογραφία.

Ενέπνευσε τον Θανάση Παπακωνσταντίνου να γράψει ένα τραγούδι , που θυμίζει ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, και τον καθένα που περιγελά τον θάνατο αφού τον έχει ξεπεράσει.

Ο βραζιλιάνος φωτογράφος Σαλγκάδο έβαλε χρόνια πριν τη λεζάντα στη φωτογραφία, γράφοντας: «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του. Βλέπουμε, σημείωνε ο Σαλγκάδο, έναν άνθρωπο σε ειρήνη με τον εαυτό του και με τον θάνατο». Ο εικονιζόμενος είναι ο Μεξικανός υπολοχαγός του Ζαπάτα, που εκτελέστηκε το 1917 από τον ομοσπονδιακό στρατό. Δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεσή του ζήτησε ένα τσιγάρο και πόζαρε ακουμπισμένος σε ένα πέτρινο τοίχο, χαμογελώντας άφοβα στο φακό του Agustin Victor-Casasola. Στάση τόσο παράδοξα γενναία για έναν άνθρωπο, που έχει απέναντι του τον εκτελεστή του !!!
Οι στίχοι του τραγουδιού που έγραψε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου μοιάζουν με σύντομο θεατρικό σκετσάκι σε τρεις πράξεις και με τρεις διαφορετικούς αφηγητές: τον ίδιο τον Σαμάνο, τον εκτελεστή και .. το τσιγάρο του.

Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Ερμηνευτές: Παπακωνσταντίνου Θανάσης, Σαββόπουλος Διονύσης (Ντουέτο )

Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
Είμ' ό,τι δεν έζησα.
Είμαι η βροχή που θα 'ρθει να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί
Βράδυ, στα κρεβάτια τους, θα στενάζουν ξαναμμένες:
Ποιος Σαμάνος έφερε τούτη την βροχή

Ο στρατιώτης με το όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει
Είμαι ένας μικρός Θεός, είμαι ένα στοιχειό
Πάνω από το αίμα του, αύριο εδώ, την ίδια ώρα
ερπετά θα σέρνονται, όπως κάνω κι εγώ

Το τελευταίο τσιγάρο και εκείνο σκέφτεται:
Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν
Ο καιρός θα χάνεται, ώσπου κάποιο από αυτά θα φωνάζει liberta
Κι όπως θα κοιτά τις κάννες, θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά

Από το γιουτιούμπ 4 γιου-ορυχεία

το ωραιότερο τραγούδι  από το ΠΟΛΙΣ του περασμένου χειμώνα με Σαββόπουλο Παπακωνσταντίνου.Άψογη μουσική , άψογοι μουσικοί,  καταπληκτική εκτέλεση, αφού το χάσατε στο ΠΟΛΙΣ, μπορείτε νε το ακούσετε στον ΣΑΜΑΝΟ, σιντι που κυκλοφόρησε.

ορυχεία

Εισάγονται στα ΑΕΙ με... «πτυχίο παπαγαλίας»

Επτά καθηγητές πανεπιστημίων μιλούν για τις «αδυναμίες» των πρωτοετών φοιτητών Του Αποστολου Λακασα-Καθημερινή 21-9-2008

«Πρωκυμαίνου...». Ναι, πρόκειται για το γνωστό «προκειμένου», όπως το έγραψε (μάλλον μη αστειευόμενη) στην κόλλα των εξετάσεων φοιτήτρια τμήματος κεντρικού πανεπιστημίου, και μάλιστα περιζήτητου, άρα υψηλόβαθμου. Σε λίγες ημέρες αρχίζει το νέο ακαδημαϊκό έτος, και οι πρωτοετείς φοιτητές θα πάρουν το «βάπτισμα» στην καινούργια τους ζωή, που (θεωρητικώς) απαιτεί να ξεχάσουν τα θρανία της τάξης, δηλαδή, στην πράξη να ξεχάσουν την «παπαγαλία» και να υιοθετήσουν τον συνδυαστικό τρόπο μελέτης. Μπορούν; Εχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Και αν όχι, ασφαλώς δεν φταίνε μόνο αυτοί.

Η πλειονότητα εισέρχεται στο πανεπιστήμιο με σημαντικότατες ελλείψεις, παρατηρούν οι πανεπιστημιακοί που μίλησαν στην «Κ», περιγράφοντας τις δυσκολίες φοιτητών, που είναι δηλωτικές και της αδυναμίας του λυκείου να προσφέρει ουσιαστική γνώση και ανάπτυξη κριτικής σκέψης. Μπορεί να υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις ?όπως αυτή του ανορθόγραφου «προκειμένου», καθώς και η περισπωμένη στο «ε», σε γραπτό φοιτητή φιλολογίας- όμως οι περισσότεροι πάσχουν στην ικανότητα της συνδυαστικής μελέτης και της κριτικής σκέψης.

«Η παπαγαλία που υιοθετούν στην υποχρεωτική εκπαίδευση έχει στοιχειώσει τα παιδιά. Το γυμνάσιο και το λύκειο τα έχουν καταστρέψει. Οι μαθητές δεν μπορούν να σκεφτούν, δεν μπορούν να συνδυάσουν τις πληροφορίες κριτικά. Απλώς παίρνουν μηχανιστικά γνώσεις», παρατηρεί, μιλώντας στην «Κ» η πανεπιστημιακός στο Βιολογικό Αθηνών κ. Σόνια Τσιτίλου.

Μάλιστα, σε ορισμένα τμήματα οι καθηγητές έχουν αναγκαστεί να «εφεύρουν» μαθήματα τα οποία ουσιαστικά θα βοηθήσουν τους πρωτοετείς φοιτητές να βελτιώσουν το επίπεδό τους ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. «Πρόκειται για μαθήματα που «γεφυρώνουν» το λύκειο με το πανεπιστήμιο», ανέφερε στην «Κ» ο φυσικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Χρήστος Τρικαλινός.

Οι ελλείψεις των φοιτητών έχουν ως άμεση συνέπεια να υποβαθμίζεται το έργο στα πανεπιστήμια, και θέτουν επιτακτικά την ανάγκη για ένα ουσιαστικό διάλογο τόσο για το περιεχόμενο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όσο και για το (νέο) σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ.

...το υπόλοιπο

αρχή χωρίς προβλήματα;

?Ολα!  Τα βιβλία στη θέση τους,  τα παιδιά στη θέση τους, όλοι οι καθηγητές στη θέση τους.

Το αυτονόητο μετά από πολλά χρόνια (ή από ?ποτέ δεν θυμάμαι ) στο σχολείο που δουλεύω έγινε φέτος.

Μπορέσαμε και την πρώτη μέρα του αγιασμού δώσαμε ένα πρόγραμμα με κανονικό εξάωρο για την επόμενη και τα παιδιά μας κοίταζαν παραξενεμένα (?και τρομοκρατημένα, ρε τί πάθαν αυτοί;).

Επαναστατικός φάνηκε και ο νεωτερισμός , όποιος θέλει δεν παρακολουθεί θρησκευτικά,άσχετα αν η έμφαση που δόθηκε αναθέρμανε τη συζήτηση σε κάτι παλιό.

Άραγε του χρόνου θα γίνει το ίδιο με τη Χημεία;Έτσι κι αλιώς τα ταλευταία χρόνια η σοφία των κατευθύνσεων  , έχει βάλει στο περιθώριο ένα μάθημα της τεχνολογικής αιχμής του κόσμου.

Αν είχαμε αιτήσεις με πόσα και ποιά μαθήματα θα θέλαν τα παιδιά να διδασκόντουσαν , θα είχαμε κάποια ζήτηση πέραν των μαθημάτων των πανελληνίων;

Σκέφτομαι δηλαδή να μπω με όρεξη να διδάξω χημεία στην Α Λυκείου  αύριο, με παρηγορεί η θεωρία των γενικών γνώσεων και με απελπίζει το ότι η πλειοψηφία θα με κοιτάει στα μάτια και θα αναρωτιέται τι τα θέλει αυτός και τα λέει?

Παίρνω όμως  κουράγια , βλέποντας δίπλα μου κοινωνιολόγους, οικονομολόγους, γεωλόγους, μηχανολόγους, θεολόγους, γυμναστές, να προσπαθούμε όλοι μαζί να απασχολούμε παιδιά στο σχολείο των φιλολόγων και των μαθηματικών.

Νομίζω τελικά, ότι πέρα από την ψυχοθεραπεία μου ,την αναίμακτη και πολιτικά ορθή έναρξη του σχολικού έτους 2008-2009, έχουμε και άλλα προβλήματα να λύσουμε.

Καλή και Δημιουργική Χρονιά...

...σε όλους όσους ασχολούνται (ή απλά εμπλέκονται) με την εκπαίδευση.

Πιστεύω ότι το ποσοστό αυτών που ασχολούνται πραγματικά με την εκπαίδευση να ανέβει και να μειωθεί αυτό των απλά εμπλεκομένων.

Εύχομαι να μειωθούν τα κέρδη αυτών που θησαυρίζουν από την παιδεία και να αυξηθούν οι μισθοί αυτών που μοχθούν για αξίες, ιδανικά και την βελτίωση του λειτουργήματος.

Ελπίζω στο θαύμα: να βελτιωθεί η θέση του Δημόσιου σχολείου σε βάρος της παραπαιδείας.

Εύχομαι σε όλα τα παιδιά να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, να ανακαλύψουν την μαγεία της γνώσης και να επιβάλλουν αυτή την απαίτηση στο σχολείο τους και στους δασκάλους τους.

Εύχομαι στον υπουργό παιδείας ,το παιδαγωγικό ινστιτούτο και όλους τους συναφείς , να μη κλείσουν μάτι από τους εφιάλτες της ανάγκης του εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης και αν θέλουν να κοιμηθούν να πάνε σπίτι τους και να αφήσουν τη θέση τους σε άλλους που έχουν τέτοια άγχη.

Εύχομαι στον εκπαιδευτικό συνδικαλισμό να ξεφύγει από τις φραγκοφονιάδικες απεργίες του 5% συμμετοχής, και να πάρει τα όπλα που του δίνει η αναγνώριση της αξίας της εκπαίδευσης από την κοινωνία , για να διεκδικήσουμε τις απαιτήσεις μας.

Για τους απαισιόδοξους  εύχομαι να περάσουν γρήγορα αυτοί οι 10 μήνες και να ξανάρθει το καλοκαίρι.

για τη θάλασσα στην Βόρεια Εύβοια αλλά και αλλού(παντού)

Η μεγαλύτερη ανοιχτή χωματερή της Βόρειας Εύβοιας:

Η θάλασσά μας!

Μετά το κλείσιμο των χωματερών των Δήμων, τα σκουπίδια της βόρειας Εύβοιας, δίνουν ραντεβού στο ΧΥΤΑ Ιστιαίας, με πολλά προβλήματα.Οι αποστάσεις , η ανεπάρκεια μεγάλων απορριμματοφόρων και προσωπικού, είναι προβλήματα που σιγά σιγά με την θέληση των δημοτικών αρχών και τις κατάλληλες επιχορηγήσεις θα βρουν τον δρόμο τους.

Από την άλλη χρειάζεται να επιταχυνθούν οι διαδικασίες της ανακύκλωσης στα χωριά της περιοχής , έτσι ώστε να μειωθεί ο  όγκος των απορριμμάτων για το ΧΥΤΑ και να αρχίσει και η Βόρεια Εύβοια να συνεισφέρει στην προστασία του περιβάλλοντος.Η κατάσταση εδώ μπορούμε να πούμε ότι είναι τραγικά πίσω με βασική ευθύνη των δημάρχων που δεν έχουν οργανωθεί πάνω στα θέματα ενημέρωσης των πολιτών για τα ανακυκλούμενα υλικά, την δημιουργία κέντρων διαλογής, την ανάδειξη πιθανά εργολάβων για το έργο της ανακύκλωσης.

Το μεγάλο θέμα όμως του πιο ανυπεράσπιστου σκουπιδοτενεκέ της Βόρειας Εύβοιας , είναι ανοικτό. Η Θάλασσα από όλες τις μεριές δέχεται ανυπολόγιστες ποσότητες λυμάτων και απορριμμάτων που σε λίγο , το βάθρο της οικονομικής ανάπτυξης του τουρισμού στην περιοχή μας θα καταρρεύσει.

Μια βόλτα της «Βόρειας Εύβοιας» στον υποθαλάσσιο χώρο σε διάσημες παραλίες της περιοχής, δείχνει μια άσχημη εικόνα του βυθού , από την ορατή ρύπανση.Κάθε λογής απορρίμματα συντροφεύουν τους αχινούς και τα ελάχιστα ψάρια που υπάρχουν δίπλα στις ακρογιαλιές.

Ανήμπορη η Θάλασσα να πει όχι , χωρίς πρακτικά φύλακες και υπερασπιστές δέχεται το κάθε τι στα σωθικά της ,υποθηκεύοντας το μέλλον της ζωής μέσα και δίπλα της.

Ακόμα σοβαρότερα τα περιστατικά της μη ορατής ρύπανσης της Θαλάσσιας περιοχής, με την αλόγιστη διοχέτευση αστικών λυμάτων , χωρίς καμιά επεξεργασία σε αυτήν.Με τα χοντρά περιστατικά από τη σκουριά της Λάρκο μέχρι τα τάχα πιο «ανώδυνα» των βοθρολυμάτων που καταλήγουν εκεί, η θάλασσα πεθαίνει και μεις μαζί της.

Ο τουριστικός φόρτος της εποχής αυξάνει και αναδεικνύει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο , με τους διάφορους προσωρινούς επισκέπτες να πετάνε οτιδήποτε παντού.

Το περιτύλιγμα από το κρουασανάκι και την αμίτα συντροφεύουν πια το κάθε βότσαλο στη παραλία, τα αποτσίγαρα μουμιοποιούνται στην άμμο,οι σακούλες πετιούνται στα ρήθρα των επί αιώνες ακαθάριστων νομαρχιακών δρόμων περιμένοντας τα πρωτοβρόχια να τα κουβαλήσουν τα ρυάκια και να τα αποθέσουν , εκεί που η ανθρωπότητα θάβει τα κακά της.Στη Θάλασσα.

Βόρεια Εύβοια-Ιούλης 2008

ποιός ασχολείται καλοκαιριάτικα....

...μελαγχολώ που κλείνουν τελικά τα σχολεία δυό μήνες και η σχολική δράση αναστέλεται.Λες και η κοινωνία το καλοκαίρι δεν χρειάζεται την εκπαίδευση.

Διορισμοί εκπαιδευτικών,απειλές για αλλαγές στην εκπαίδευση από Σεπτέμβρη,γιατί τα σχολεία υπολειτουργούν στις τουριστικές περιοχές μαζί με τους μαθητές (και πιθανά τους δασκάλους τους) είναι τα καλοκαιρινά εκπαιδευτικά νέα που συμμαζεύω στο μυαλό μου.

Το καλοκαίρι της ανασύνταξης , για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και να σχεδιάσουμε μια καλύτερη χρονιά, εκπαιδευόμενοι, εκπαιδευτικοί και διοικούντες, κυλάει σαν την ζέστη στο Μεξικό , γύρω από το σομπρέρο ενός  πεσμένου σε  λήθαργο χωρικού(είμαι της γενιάς του Μικρού Σερίφη).

Και οι μόνοι που δουλεύουν στην τάχα εντατικοποίηση της εκπαίδευσης , είναι οι μαθητές του Σεπτέμβρη μαζί με τους φροντιστές στα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια, καθώς και οι υποψήφιοι των πανελλήνιων  της νέας χρονιάς που τους πείσαν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, το μέλλον τους αβέβαιο, αν δεν έχουν Αυγουστάτικα τα Αρχαία ή τα Μαθηματικά στη μασχάλη και ένα καλό δίδακτρο στο χέρι.

Συμπαραστέκομαι στα παιδιά λοιπόν που χάνουν τα μπάνια τους, και στους συναδέλφους που κερδίζουν τα προς το ζειν, μόνο και μόνο γιατί και το καλοκαίρι κάποια εκαίδευση λειτουργεί...

το linux στο σχολείο

Δοκιμάζοντας σαν ερασιτέχνης της πληροφορικής, το UBUNTU 8.04 , σε ένα παλιό υπολογιστή (P3,256ram,15GB HD) έμεινα έκπληκτος με την πρόοδο που υπάρχει από το καιρό του MADRAKE 9.0 που με είχε απογοητεύσει.
Η εγκατάσταση σε Ελληνικό περιβάλλον, που επεδίωξα να έχει, έγινε με πλήρη και καταπληκτικό τρόπο σε σχέση με τα WINDOWS ΧΡ , μετά από 3-4 ερωτήσεις για όνομα χρήστη κλπ.
Και όταν λέμε εγκατάσταση εννοώ μαζί με το λειτουργικό, ένα πλήρως εξελληνισμένο πακέτο εργασιών γραφείου ανάλογο με το OFFICE XP, για το ίντερνετ ο Μοζίλα 3.05 , πρόγραμμα εγγραφής DVD, κατέβασμα torrent, επεξεργασία εικόνας , ήχου και άλλα πολλά.
Το μεγαλύτερο θέμα είναι ότι όλα εγκαταστάθηκαν με μιας,μαζί με τα προγράμματα σύνδεσης με το δίκτυο του σχολείου και παράλληλα αναβαθμίστηκαν με όποιες νέες ενημερώσεις.
Σε ένα περίπου μήνα δοκιμών , η ευχρηστία του προγράμματος σε σχέση με τα ΧΡ και πολύ περισσότερο τα VISTA , σε σκλαβώνει, ο υπολογιστής είναι ελάχιστα φορτωμένος από όγκο δεδομένων , συνέχεια στο ίντερνετ δεν αναζήτησα καν την ανάγκη αντιιικού(!!!) που δεν ξέρω αν υπάρχει ή αν δεν χρειάζεται στα λίνουξ ,και οι νέες αναζητήσεις έφεραν στο φως εκπαιδευτικά προγράμματα (συνήθως στα Αγγλικά) και αρκετή βοήθεια μέσα από χιλιάδες ιστοσελίδες.
Η χρήση των προγραμμάτων από ένα αρχάριο ή πολυεκπαιδευμένο σε περιβάλλον windows είναι απλή και χρειάζεται λίγη ώρα εξοικίωσης.Αν δοκιμάσατε πρόσφατα ας πούμε το πέρασμα από τα OFFICE XP σε OFFICE 2007 η χρήση του UBUNTU θα φανεί παιχνιδάκι.
Το επόμενο βήμα είναι η ιδέα να εγκατασταθεί το πρόγραμμα σε περισσότερους αν όχι όλους τους σχολικούς υπολογιστές.
Αλλά αυτό είναι περισσότερο ζήτημα πολιτικής και φιλοσοφίας του ΥΠΕΠΘ παρά έλειψη δυνατοτήτων του προγράμματος.
Μαζεύω ...στοιχεία και θα επανέλθω.

Υ.Γ. :ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ! (XP-VISTA 100-150 E, OFFICΕ 160 E, NERO 70E, NORTON 50E ΚΛΠ.ΚΛΠ.)

Η πτώση του Βελιγραδίου

Ευγένιος Αρανίτσης Ελευθεροτυπία

 Τραγούδια ή χορευτικά Θεάματα που πάσχουν από παντελή έλλειψη ζωής μοιάζουν, σε αντιστάθμισμα, να επιζητούν την ενσάρκωσή τους σ' έναν πρωταγωνιστή όσο το δυνατόν πιο «ζωντανό». Για να μεταχειριστώ μια τεχνική μεταφορά, όταν η αυθεντικότητα ενός πράγματος αγγίζει το μηδέν, το περίβλημα τον πράγματος διογκώνεται, σαν απ' την υποπίεση τον περιβάλλοντος, ώσπου ανατινάζεται, οπότε έχουμε τα ξέφρενα νούμερα τσίρκου τύπου Ρουβά. Έχουμε επίσης, διεθνώς, την παρέλαση της κραυγαλέας εμποροπανήγυρης της Γιουροβίζιον, που ο παλμός της ενισχύεται όσο περνούν τα χρόνια, ακριβώς για τον λόγο ότι τα αποθέματα μουσικής πρωτοτυπίας φθίνουν αποκαρδιωτικά. Εν κατακλείδι, όταν η ψυχική ζωντάνια της παράστασης αποσύρεται εξ ολοκλήρου, η επιθυμία επαναφοράς κάποιον υπολείμματος ζωντάνιας πυροδοτεί βεγγαλικά και κροτίδες.

Αυτό εξηγεί κατ' αρχάς την πολεμική ατμόσφαιρα πάνω στο πλατύ. H πυρετώδης νευρικότητα και ο καταιγισμός βάρβαρων οπτικοακουστικών ερεθισμάτων, οι ενέσεις αδρεναλίνης και η αποσβολωτική κακογουστιά των σκηνικών και των κοστουμιών, η εκτίναξη των ντεσιμπέλ στα ύψη και τα ακροβατικά που συνοδεύουν τα στριγκλίσματα και τούς βρυχηθμούς, όλ' αυτά ρίχνονται στο παιγνίδι σαν εφεδρείες προκειμένου να εξισορροπηθεί, παρήγορα, η αποκρουστική κενότητα της ατραξιόν. Συν τω χρόνω, όσο πιο αισθητή γίνεται η εξαφάνιση τον ανθρώπινου όντος από τη μουσική επικαιρότητα αυτού τον ελεεινού είδους, τόσο πιο φανταχτερή πρέπει να είναι η υποτιθέμενη απόδειξη τον ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι στον πλανήτη και ότι κάνουν αυτό που έκαναν πάντοτε άπαξ και τούς κυρίευε ο φόβος ότι θα περάσουν στο ντούκου: χτυπάνε κατσαρολικά. Το πλησιέστερο παράδειγμα είναι εκείνο των ναυαγών που χοροπηδούν, ανάβουν φωτιές ή δοκιμάζουν οποιαδήποτε παλαβομάρα ώστε να τραβήξουν την προσοχή τον πληρώματος κάποιον πλοίου που περνάει στον ορίζοντα.

Ο ίδιος συλλογισμός εξηγεί τον παραληρηματικό τόνο που προσλαμβάνει η διαφημιστική εκστρατεία τέτοιων διοργανώσεων, μ' έναν υπερθετικό βαθμό δημοσιότητας σε όλους τούς ορόφους τον επικοινωνιακού οικοδομήματος, από την άσκηση διπλωματίας στα Βαλκάνια μέχρι το lifestyle της υψηλής κομμωτικής. Ετσι, δεν είναι παράξενο που η Γιουροβίζιον κατέληξε να αποτελεί μια συγχώνευση των τομέων, δηλαδή κάτι που ανήκει ταυτόχρονα στη μουσική, στο θέατρο, στον αθλητισμό, στην τηλεόραση, στην πολιτική, στη δορυφορική τεχνολογία, στην πλαστική χειρουργική, στην οικονομία, στον τουρισμό, στις δημόσιες σχέσεις και στη μόδα. Φυσικά, για να εξασφαλιστεί η συγχώνευση, προϋποτίθεται ένας οριακά ελαχιστοποιημένος κοινός παρονομαστής των διαφορών, κατ' ουσίαν μηδενικός. H Γιουροβίζιον εκφράζει αυτή την προϋπόθεση με μεγαλοπρεπή έμφαση, ώστε τα εκατό εκατομμύρια των τηλεθεατών να αντιληφθούν, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι για να είσαι τα πάντα, αρκεί, ή μάλλον επιβάλλεται, να είσαι τίποτα.

Αυτό εναρμονίστηκε με την εντελώς καινούρια κατεύθυνση που έχει πάρει η δυναμική της πλύσης εγκεφάλου, η οποία δεν είναι πλέον φασιστική αλλά εννοεί την καλλιεργούμενη συναίνεση, εν ολίγοις τη συναποδοχή ότι δεν μας απέμεινε παρά να αδιαφορούμε. Έκτοτε, όσο πιο έντονα συνειδητοποιεί κανείς το αναπόφευκτο αυτής της αδιαφορίας, τόσο πιο πεισματικά αγωνίζεται να προσποιηθεί το αντίθετο. Το αποτέλεσμα είναι ότι, αντί να αδιαφορούμε γυρνώντας την πλάτη, όπως πριν από 20 χρόνια, αδιαφορούμε μ' αυτόν τον παράδοξο τρόπο: συμμετέχουμε σε κάτι που, εν επιγνώσει μας, είναι αδιάφορο.

Ανέκαθεν παρατηρούσα ανάλογες τακτικές στους ψυχαναγκαστικούς, των οποίων η συμπεριφορά υποστηριζόταν από αμετακίνητη ισχυρογνωμοσύνη ειδικά επειδή απουσίαζε το κίνητρο. Έβλεπα δηλαδή ότι, όσο πιο αυθαίρετες ήταν οι αποφάσεις που έπαιρναν, τόσο ισχυρότερος ο ζήλος με τον οποίο αμύνονταν για να τις εφαρμόσουν, συχνά σε βάρος κάθε λογικής.

Και όσο πιο φανερά ξεκομμένες ήταν οι πράξεις τους από τον συναισθηματικό αυθορμητισμό, τόσο πιο βαθιά ρίζωνε η πεποίθησή τους ότι οι πράξεις αυτές ήταν αναγκαίες. Ας το πω με όρους διαλεκτικής: εάν μια οποιαδήποτε κατάσταση περιέχει μιαν ορισμένη αλήθεια, η υπεράσπισή της παραμένει σχετικά ανεκτική: επιτρέπεται να εγκαταλείψεις την αλήθεια στα πυρά των αντιπάλων ή να τη διαπραγματευτείς, κι εκείνη Θ' αντέξει από μόνης της. Απεναντίας, όταν και το έσχατο ίχνος αλήθειας λείπει, η υπεράσπιση της τρύπας που αφήνει στη θέση τον πρέπει να εξελιχθεί σε μάχη μέχρι θανάτου, αφού δεν υπάρχει εκεί τίποτα άλλο που να αντιστέκεται.

Εδώ λοιπόν, στο λεγόμενο μεταμοντέρνο Θέαμα, και εις επίρρωσιν της άποψης που διατυπώνεται συχνά, ήδη από την εποχή της μόδας του τζόκινγκ, ότι οι δυτικές κοινωνίες γίνονται όλο και πιο ψυχαναγκαστικές, όλο και πιο υπάκουες στους αυτοματισμούς, φαινόμενα όπως η Γιουροβίζιον θα είναι, με τη σειρά τους, όλο και πιο δημοφιλή στον βαθμό, ακριβώς, που δεν προσφέρουν την παραμικρή ικανοποίηση. Μη έχοντας παρά μόνον αυτό (το να είναι δημοφιλή), πρέπει να το υπερασπίσουν πάση Θυσία κι εμείς μαζί τους. Όπως αγνοούμε τώρα πια την αιτία για την οποία γίνεται κανείς «επώνυμος», έτσι αγνοούμε την αιτία της επιτυχίας ενός θεάματος  και το μυστικό που απομένει να αποκαλυφθεί είναι ότι δεν υπάρχει καμία αιτία, υπάρχουν απλώς συνέπειες που τα συντρίμμια τούς επιπλέουν στον ωκεάνειο ΙΡίθυρο των SΜS κατά ην ψηφοφορία.

Τότε κάνει την εμφάνισή τον και ο σερ Τέρι Γουόγκαν, παλαίμαχος τον BBC, και αποφαίνεται ότι «αυτό (η Γιουροβίζιον) δεν μπορεί πλέον (ΝΟ longer) να θεωρηθεί μουσικός διαγωνισμός διότι κ.λπ. κ.λπ.» Με δεδομένο το «ΝΟ longer, να υποθέσουμε άραγε άτι ο προαναφερθείς εκτιμούσε μέχρι πέρσι ότι «αυτό» ήταν όντως μουσικός διαγωνισμός;;; Δύσκολες μέρες για το BBC που εξακολουθεί να παλεύει με τις αιτίες! Σε ό,τι με αφορά, εκείνο πού θέλω να υπογραμμίσω σήμερα φωτίζει μια ιστορική κι ωστόσο λεπτή διάκριση, που είναι η εξής: η γιγαντιαία κλίμακα της ακροαματικότητας παρόμοιων εκδηλώσεων δεν οφείλεται στο ότι η κοινωνία έχει αποβλακωθεί, όπως συνήθως λέγεται ή υπονοείται (ποτέ η κοινωνία δεν είχε βαθύτερη συναίσθηση τον ότι της πουλάνε σκουπίδια), αλλά στο ότι έχει μετακινηθεί ψυχικά σε μια αντιφατική Θέση, απ' όπου ενθαρρύνει τον εαυτό της να τρέφεται, οικειοθελώς, με αυτό παν περιφρονεί. Συγκριτικά με μια τέτοια διαστροφή, η παλιά καλή περίοδος της λατρείας των πρώτων απορρυπαντικών είναι μια εποχή που θα νοσταλγήσουμε.

...με αφορμή την Βιολογία

...ή και τα Μαθηματικά της θετικής κατεύθυνσης, μου μπαίνει στο μυαλό:

Πως είναι δυνατόν να καλούνται να απαντήσουν οι μαθητές θέματα που προβληματίζουν επιστήμονες;

Είναι τα θέματα αυτά , αλλά και όλα τα άλλα, βασισμένα στην εκπαιδευτική δυνατότητα των Γενικών Λυκείων ή διαφημίζουν την ανάγκη της φροντιστηριακής εκπαίδευσης;

Είναι οι επιτροπές στο υπουργείο ενημερωμένες για τις μαθησιακές δυσκολίες ιδιαίτερα σε επαρχιακά Λύκεια , που μένουν χωρίς καν φροντιστηριακή "κάλυψη" και ενώ δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο για το ψεγάδι μη τυχόν και δεν το καταλάβουν οι μετανάστες, αδιαφορούν για τις συναρτήσεις ή το κωδικόνιο που δεν καταλαβαίνουν ούτε οι ειδικοί;

Η πρεμούρα των εξετάσεων είναι ένα παιχνίδι να καλύπτει την ανεργία μέσω της παραπαιδείας,να αυξάνει λίγο το κομπόδεμα των εκπαιδευτικών μέσω των 200-300 ευρώ στις επιτροπές, να βαθμολογούνται γραπτά ένα στο δίφραγκο κι οποιος προλάβει, και να κουκουλώνει -όπως η γαλή τα κόπρανά της- την αδυναμία όχι της αξιολόγησης των μαθητών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά της ίδιας της επάρκειας των Γενικών Λυκείων που τάχα παρέχουν γενική μόρφωση.

ωραία ερωτήματα!

Ροπή, λεξιπενία, ευθύνες

Αρκετό μελάνι καταναλώθηκε τις τελευταίες ημέρες για το γεγονός ότι n Επιτροπή Εξετάσεων έδωσε στους ε­ξεταζόμενους μαθητές την ερμηνεία ορισμένων λέξεων από ένα κείμενο του Σεφέρη. Δεν ξέρω αν n ενέργεια αυτή υπέκρυπτε κάτι. Και μπορεί να μην έπρεπε να δοθεί n ερ­μηνεία για λέξεις όπως «ψεγάδι» και «παρωχημένος». Ομως, n Ένωση Φιλολόγων, που διαμαρτυρήθηκε, ξέρει πολλούς (όχι μαθητές, αλλά και καθηγητές), οι οποίοι γνωρίζουν ότι n λέξη «ροπή» (όπως τη χρησιμοποιεί ο Σε­φέρης) σημαίνει «άποψη»; Aς κάνει μια πρόχειρη έρευνα και θα δει. Άλλωστε, για τη λεξιπενία των μαθητών δεν φταίνε και όσοι τους διδάσκουν;

του Γιώργου Καρέλια "Ελευθεροτυπία 24-5-2008"

Όταν διαβάζω αυτά που θα ήθελα να έχω γράψει...

«Το ανωφελές μού έμεινε»...

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Γ. ΞΥΔΑΚΗ Από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

«...Το σχολείο ασθενεί, το σχολείο δεν διδάσκει, δεν διαπλάθει. Τα παιδιά δεν μαθαίνουν να μελετούν, να ρωτάνε, να αναρωτιούνται· δεν μαθαίνουν καν γράμματα: παρά τα φιλόδοξα αναλυτικά προγράμματα, αποφοιτούν στα δεκαοκτώ τους χωρίς βασικές γνώσεις γεωγραφίας ή ιστορίας, χωρίς αίσθηση φυσικομαθηματικών οι θεωρητικής κατεύθυνσης, χωρίς αίσθηση αρχαίων και νέων ελληνικών οι θετικής κατεύθυνσης. Γιατί από την τελευταία τάξη ήδη του Γυμνασίου, ο μαθητής επιλέγει - μαύρη επιλογή: ποια πανεπιστημιακή σχολή σκοπεύει. Και σπαταλάει όλο το Λύκειο, τις πλούσιες εφηβικές του δυνάμεις, τη λάμψη του νου, την τρομερή αφομοιωτική του ικανότητα, προγυμναζόμενος για τις πανελλήνιες σε δυο-τρία μαθήματα επιλογής.

Είναι θλιβερό. Οταν το σχολείο αποτυγχάνει να συνεγείρει τον έφηβο με ένα ποίημα, ένα τραγούδι, ένα ιστορικό επεισόδιο, ένα χωρίο του Θουκυδίδη, μια συναρπαστική άσκηση μαθηματικών, όταν αποτυγχάνουμε να συγκινήσουμε τον 17χρονο και τον 18χρονο με κάτι τύποις ανωφελές, κάτι υπερβαίνον τα όρια της εξεταστέας ύλης, τότε αποτυγχάνουμε όλοι, γονείς, δάσκαλοι, πολιτεία, κοινωνία.

Από όλο το εξατάξιο κλασικό θυμάμαι τους ανωφελείς Θουκυδίδη, Πλάτωνα, Σολωμό, Κάλβο και Παπαδιαμάντη. Δεν έμαθα Φυσική, δεν έμαθα Χημεία, δεν έμαθα Εκθεση, ό,τι μου ζητήθηκε στις εξετάσεις ιατρικού κύκλου - τα έμαθα αργότερα στο φροντιστήριο, σε λίγους μήνες. Αλλά ό,τι ανωφελές μου χάρισε ο υπέροχος μονομανής μας φιλόλογος, εμένα του θρασύτατου και ατίθασου, αυτό έχω τώρα· αν δεν μου τα 'δινε εκείνο το ταπεινό, συντηρητικό σχολείο, δεν θα τα έπαιρνα ποτέ. Το ανωφελές μού έμεινε, προίκα και φυλαχτό».

άντε και πάλι εξετάσεις....

...μέσα σε αυτή την πανομοιότυπη με προαιώνια εκπαιδευτική διαδικασία, να μπαίνουν τα ελάχιστα αγχωμένα παιδιά στις αίθουσες και να περιμένουν τα θέματα από τους βαθυγνώστες εξεταστές τους, σε μια παιδαγωγική διαδικασία που θα κρίνει τάχα το μελλον τους.

Λες και το μελλον του καθενός το κρίνει πια η ελλειπής μόρφωση, οι σπουδές στα πανεπιστήμια της χώρας ή η δυνατότητα επιτυχίας στις υπερεξετάσεις του ΑΣΕΠ.

Λες και σέβεται κανένας σήμερα αυτούς που διαβάζουν και αυτούς που αγωνίζονται να μάθουν.Λες και τους δίνει δουλειά, φαί , σπίτι το να γνωρίζουν τις εξισώσεις της φυσικής, των μαθηματικών ή τους νόμους της Χημείας.

Λες και η ελληνική λογοτεχνία, η ιστορία, οι ποιητές στρίβουν το μονοπάτι προς τη δόξα.

Λες και το αρχαίο πνεύμα αθάνατο θα οδηγήσει σε αθλητισμό χωρίς ντόπα.

Ας τα παιδιά χωρίς άχρηστες σπουδές να πάρουν παράδειγμα τον Δρυμωνάκο ή τους αρσιβαρίστες , τον Κόκκαλη ή τον Ριβάλντο, τον Κούγια, την Πάνια, Τις εκδιδόμενες στα τιβισόου και μαγκαζιν , την προπαγάνδα του λόττο ή του πάμε στοίχημα.

Επειδή το σχολείο δεν μπορεί πια να αντισταθεί σε όλα αυτά είναι άχρηστο.Και πιο άχρηστες οι εξετάσεις πάνω σε άχρηστα υλικά.Η αναμόρφωση της εκπαίδευσης θα είναι καλή μόνο αν την κάνει να μπορεί να αντιστέκεται και να επιβάλλει τους όρους του πολιτισμού στην απολίτιστη προοπτική των ευημερευόντων προτύπων της άρχουσας τάξης.

αναβαθμολόγηση -ο σωστός δρόμος;

αν δούμε τα "χάλια" στα φιλολογικά μαθήματα από έλειψη ενιαίας βάσης βαθμολόγησης, τότε τα τεστ σαν τις αγγλόφωνες εξετάσεις είναι μονόδρομος.Η πιθανότητα του ένας μαθητής να βαθμολογηθεί φυσιολογικά από δύο καλούς ή δύο αυστηρούς φιλόλογους βαθμολογητές ταυτόχρονα στην έκθεση ας πούμε έχει μέσα της και πολύ μεγάλο ποσοσστό "αδικίας" χωρίς δυνατότητα αναβαθμολόγησης.

Τώρα το κερασάκι στην τούρτα της βαθμολογικής δικαιοσύνης είναι να μετράει ο βαθμός οπωσδήποτε του επιεικέστερου βαθμολογητή. Από τη μια προφυλάσσει ένα γραπτό που αδικείται, από την άλλη όμως δικαιώνει απόλυτα όσους βαθμολογητές(;;;) πάνε για το δίφραγκο και βιαστικά σκορπούν κατοστάρια για να μην έχουν τύψεις αλλά να μαζεύουν πακέτα.

Για το τελευταίο μάλλον θα άξιζε να μπει ένα όριο γραπτών ανά καθηγητή, και να μη τελειώνει πρώτα η πρώτη βαθμολόγηση για να αρχίσει η δεύτερη.Έτσι θα εντοπίζονται γρήγορα από τις επιτροπές των βαθμολογικών κέντρων οι "χαλαροί" που καλό θα είναι να απομακρύνονται από τα βαθμολογικά κέντρα.

οι εξετάσεις των Αγγλικών...

...οικονομικός πανικός για τα ξενόγλωσσα φροντιστήρια το ότι πια συμπίπτουν οι εξετάσεις του κρατικού πτυχίου με αυτές του Μίσιγκαν στις 10 Μάη.
Φυσικά και οι μεν και οι δε αγνοούν το ότι τα σχολεία μπαίνουν σε περίοδο εξετάσεων , αγνοούν ότι οι μικροί επί το πλείστον μαθητές αναγκάζονται επί διήμερο πρωί βράδυ να εξετάζονται σε παράβασαη κάθε παιδαγωγικής πρακτικής.
Άσε που σε σημαντικό αριθμό φροντιστηρίων οι καθηγητές -εξεταστές είναι απλά απόφοιτοι Λυκείου με κάποιο προφίσιενσυ και ανταγωνίζονται τους πτυχιούχους των Ελληνικών Ξενόγλωσσων Πανεπιστημίων σε διδακτικές εμπειρίες!
Ο τζίρος των ευρώπουλων κάνει το ΥΠΕΠΘ να σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στο διαιωνιζόμενο φαινόμενο οι ξένες γλώσσες να διδάσκονται ουσιαστικά εκτός σχολείου.
Κατά τα άλλα τρα λαλά κλπ!

5ήμερες και πάλι

...τα σχολεία μας μετά από έντονες διαβουλεύσεις με μαθητές , γονείς , καθηγητές και τουριστικά πρακτορεία συμμετέχουν στο πρόγραμμα ενίσχυσης του λαϊκού τουρισμού επιλεγμένων περιοχών της χώρας (Ρόδος, Κρήτη, Κέρκυρα) για να ενισχύσουν το πενιχρό εισόδημα των τουριστικών επιχειρήσεων σε αυτές τις περιοχές.

Επίσης στο πνεύμα της εποχής συνεισφέρουν στο αντιαλκοολικό, αντικαπνιστικό κίνημα και τον προσανατολισμό των τελειοφοίτων στον μοναδικό αληθινό τρόπο ζωής:Αυτόν που τόσα χρόνια τους διδάσκουν πατρίς, θρησκεία, σχολείο και οικογένεια.

Ιδιαίτερα ένα μήνα πριν τις εξετάσεις το μήνυμα είναι όπως πρέπει:γράφτε τα όλα!

Εμπρός λοιπόν όλο το Λύκειο μια διαρκής 5ήμερη!

Έτσι για αρχή !

Μπράβο σε όλους αυτούς του σκουλ τζι αρ, που είχαν την ιδέα και το σθένος να υλοποιήσουν την ιδέα των μπλογκ.
Μακάρι η προσπάθεια μέσα από τα ?σχολικά? μπλογκ να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο εργαλείο ενημέρωσης, εκπαίδευσης και προβληματισμού στο παρηκμασμένο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Καλή ιδέα για να πάει μπροστά!
Επειδή τα μπλογκ όμως χαρακτηρίζονται από Ακράτεια γενικά πέρα από την ιδέα χρειάζεται και προσπάθεια και ανοχή!