η συντήρηση δεν είναι πια αναγκαία μόνο για τα χρώματα των τοίχων...

...αλλά και στο περιεχόμενο του εκπαιδευτικού και υποστηρικτικού σχολικού υλικού.

Και εδώ συμβαίνει το μεγάλο πατατράκ.Οι εξοπλισμοί των σχολικών εργαστηρίων (ΒΥΤΕ, ΑΛΤΕΚ και λοιποί φτωχοί συγγενείς) πέντε χρόνια μετά τους πανηγυρισμούς της απόκτησής τους, αρχίζουν να καταρρέουν.Μαζί η υποδομή για την γραμματειακή υποστήριξη, από τα αρχαία win98 office97 ,ανανεώθηκαν με δαπάνες των σχολικών επιτροπών σε βάρος πιθανά της κατανάλωσης πετρελαίου ή άλλων ελαστικότερων δαπανών.

Όμως , όσο περνάει ο καιρός έχει γίνει αντιληπτό ότι η σχολιή γραφειοκρατία από τη μιά θεριεύει, δεκάδες email χρήσιμα άχρηστα μαζί -ποιός ξέρει;_ εκτυπώνονται σε εκατοντάδες άχρηστες σελίδες που διογκώνουν ακόμα περισσότερο την πανίσχυρη αρχειοθήκη.

Οι περισσότεροι μαθητές διαθέτουν υπολογιστές με πολύ καλύτερες προδιαγραφές από τους σχολικούς, οι οποίοι κάτω από το βάρος της χρήσης από αρχαρίους, παραδίδουν τα όπλα στους ιούς και στον χρόνο.

Υλικό και λογισμικό στον κόσμο εκσυγχρονίζεται με ταχύτατους ρυθμούς και η κολημένη κεντρική πρακτική  επιδοτεί την φτωχούλα microsoft την  intel και άλλους μεροκαματιάρηδες της σύγχρονης τεχνολογικής ανάπτυξης.

Το σίγουρο είναι ότι για την αναβάθμιση υλικού λογισμικού των σχολικών συστημάτων χρειάζονται ένα κάρο λεφτά , που μάλλον δεν πρόκειται να δοθούν.Και να γίνει κανα θαύμα σε πέντε χρόνια το πολύ η ανάγκη θα επανέλθει.

Ο προσανατολισμός  αναγκαστικά λοιπόν είναι ένας.Ανοιχτό λογισμικό και υπηρεσίες WEB 2.0 σε όλες τις σχολικές μονάδες.Εξυπηρέτηση αναγκών από κεντρικά δίκτυα, ελάττωση χαρτούρας με χρήση ψηφιακών υπογραφών, αρχειοθέτηση σε κεντρικούς σέρβερ, δυνατότητα ηλεκτρονικής χρήσης πιστοποιητικών και εντύπων.

Τι διάολο χρειάζεται το Απολυτήριο και η Βεβαίωση πρόσβασης όταν έχουν διπλοτριπλο- επιβεβαιωθεί σε όλα τα μηχανογραφικά κέντρα και παράκεντρα του ΥΠΕΠΘ;

Τι θέλουμε εκατό έγγραφα,ανακοινώσεις  μετατάξεων αφού κανείς καθηγητής δεν αλλάζει με τίποτα τις καλοκαιρινές του διακοπές;

Μήπως είναι πιο φθηνό  να έχει κάθε μαθητής ένα φορητό με όλα τα σχολικά του βιβλία και σημειώσεις σαν pdf, doc κλπ αντί να μένουν χιλιάδες τόνοι χαρτί τυπωμένοι ανενεργοί , δυσκολοκουβάλητοι και τελικά άχρηστοι στην υπηρεσία της ιερής μνήμης του έντυπου βιβλίου;

Γνωρίζουν άραγε οι επι-κεφαλών των ινστιτούτων του ΥΠΕΠΘ ότι υπάρχει γρήγορο ίντερνετ και ένας κόσμος για τα παιδιά που ούτε στα γερασμένα όνειρά τους δεν μπορούν να ακουμπήσουν;

Γνωρίζουν ότι τα βιβλία πχ της Χημείας Λυκείου δεν έχουν διορθωθεί στην ηλεκτρονική τους μορφή στο σάιτ του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου αλλά διορθώνονται στην έντυπη!!!!

Η επανάσταση στην εκπαίδευση δεν  ξεκινά , από το ποιός θα διαχειρίζεται τα φροντιστήρια για τους εισακτέους στα ΑΕΙ_ΤΕΙ.Ξεκινάει από την κατάργηση των γεροντίστικων συνηθειών και φυσικά των γέρων.(συνήθως το μυαλό πάει μαζί με τα χρόνια και αφήστε τις παρηγορήτρες να λένε)

Τίποτα δεν μένει όρθιο!Ακόμα και οι ιοί προσβάλλονται από άλλους ιούς

Οι Γάλλοι ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη αναρωτιούνται μήπως τελικά οι ιοί θα έπρεπε τελικά να θεωρηθούν μορφές της ζωής.Από όλους τους παθογόνους οργανισμούς, οι ιοί είναι μοναδικοί για τη συλλογική ικανότητά τους να προσβάλουν όλες τις μορφές οργανισμών. Υπάρχουν ιοί στον άνθρωπο, τα ζώα, τα φυτά, τα έντομα, τους μύκητες, ακόμα και στα βακτήρια και τις αμοιβάδες. Τώρα, όμως, μια ομάδα ερευνητών από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας έκανε την εντυπωσιακή ανακάλυψη ότι ακόμα και ορισμένοι ιοί μπορούν να προσβληθούν από άλλους ιούς, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», όπως αναφέρει η ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science.

Οι ερευνητές εντόπισαν έναν γιγάντιο ιό (της οικογένειας των mimivirus) σε ένα σύστημα ψύξης στη Γαλλία. Οι συγκεκριμένοι ιοί είναι οι μεγαλύτεροι που είναι γνωστό ότι υπάρχουν - τόσο μεγάλοι που είναι ορατοί με ένα απλό οπτικό μικροσκόπιο (ενώ οι συνηθισμένοι ιοί χρειάζονται πολύ υψηλότερης ανάλυσης ηλεκτρονικά μικροσκόπια για να γίνουν ορατοί). Ο νέος ιός, λόγω του μεγέθους του, ονομάστηκε «mamavirus».

Στο ίδιο σύστημα ψύξης οι Γάλλοι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα δεύτερο μικροσκοπικό ιό (που ονόμασαν «Σπούτνικ"), ο οποίος μολύνει τον μεγάλο. Ο «Σπούτνικ» είναι απολύτως ασυνήθιστος γιατί είναι ο πρώτος ιός που έχει βρεθεί να αποτελεί παράσιτο ενός άλλους ιού. Όταν μάλιστα αναπαράγεται σε ένα κύτταρο που έχει μολυνθεί με τον μεγαλύτερο ιό, ο «Σπούτνικ» εμποδίζει την αναπαραγωγή του μεγάλου.

Οι ερευνητές κατέγραψαν το γενετικό κώδικα του «Σπούτνικ» και ανακάλυψαν ότι ένας αριθμός γενετικών ακολουθιών του είναι παρόμοιος με αυτούς που βρίσκονται στους ωκεανούς όλου του πλανήτη. Αυτό υποδηλώνει, κατά τους επιστήμονες, ότι ίσως υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία ιών που προσβάλλει άλλους ιούς.

Η νέα ανακάλυψη επιπλέον αναζωπυρώνει την επιστημονική διαμάχη κατά πόσο οι ιοί είναι ζωντανοί. Οι ιοί συχνά δεν θεωρούνται ζωντανοί, επειδή δεν διαθέτουν τη δική τους κυτταρική δομή και την ικανότητα να μεταβολίζουν τροφή - δύο στοιχεία κοινά σε όλες τις γνωστές μορφές ζωής. Όμως η ικανότητα ενός ιού να μολύνει έναν άλλο ιό θέτει το ερώτημα μήπως οι ιοί θα έπρεπε τελικά να θεωρηθούν μορφές της ζωής, κάτι με το οποίο συμφωνούν οι Γάλλοι ερευνητές.

πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/09/2008_250090

fortino samano

ο Φορτίνο Σαμάνο εκτελέστηκε λίγα δευτερόλεπτα μετά από αυτή τη φωτογραφία.

Ενέπνευσε τον Θανάση Παπακωνσταντίνου να γράψει ένα τραγούδι , που θυμίζει ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, και τον καθένα που περιγελά τον θάνατο αφού τον έχει ξεπεράσει.

Ο βραζιλιάνος φωτογράφος Σαλγκάδο έβαλε χρόνια πριν τη λεζάντα στη φωτογραφία, γράφοντας: «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του. Βλέπουμε, σημείωνε ο Σαλγκάδο, έναν άνθρωπο σε ειρήνη με τον εαυτό του και με τον θάνατο». Ο εικονιζόμενος είναι ο Μεξικανός υπολοχαγός του Ζαπάτα, που εκτελέστηκε το 1917 από τον ομοσπονδιακό στρατό. Δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεσή του ζήτησε ένα τσιγάρο και πόζαρε ακουμπισμένος σε ένα πέτρινο τοίχο, χαμογελώντας άφοβα στο φακό του Agustin Victor-Casasola. Στάση τόσο παράδοξα γενναία για έναν άνθρωπο, που έχει απέναντι του τον εκτελεστή του !!!
Οι στίχοι του τραγουδιού που έγραψε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου μοιάζουν με σύντομο θεατρικό σκετσάκι σε τρεις πράξεις και με τρεις διαφορετικούς αφηγητές: τον ίδιο τον Σαμάνο, τον εκτελεστή και .. το τσιγάρο του.

Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Ερμηνευτές: Παπακωνσταντίνου Θανάσης, Σαββόπουλος Διονύσης (Ντουέτο )

Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
Είμ' ό,τι δεν έζησα.
Είμαι η βροχή που θα 'ρθει να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί
Βράδυ, στα κρεβάτια τους, θα στενάζουν ξαναμμένες:
Ποιος Σαμάνος έφερε τούτη την βροχή

Ο στρατιώτης με το όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει
Είμαι ένας μικρός Θεός, είμαι ένα στοιχειό
Πάνω από το αίμα του, αύριο εδώ, την ίδια ώρα
ερπετά θα σέρνονται, όπως κάνω κι εγώ

Το τελευταίο τσιγάρο και εκείνο σκέφτεται:
Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν
Ο καιρός θα χάνεται, ώσπου κάποιο από αυτά θα φωνάζει liberta
Κι όπως θα κοιτά τις κάννες, θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά

Από το γιουτιούμπ 4 γιου-ορυχεία

το ωραιότερο τραγούδι  από το ΠΟΛΙΣ του περασμένου χειμώνα με Σαββόπουλο Παπακωνσταντίνου.Άψογη μουσική , άψογοι μουσικοί,  καταπληκτική εκτέλεση, αφού το χάσατε στο ΠΟΛΙΣ, μπορείτε νε το ακούσετε στον ΣΑΜΑΝΟ, σιντι που κυκλοφόρησε.

ορυχεία

Εισάγονται στα ΑΕΙ με... «πτυχίο παπαγαλίας»

Επτά καθηγητές πανεπιστημίων μιλούν για τις «αδυναμίες» των πρωτοετών φοιτητών Του Αποστολου Λακασα-Καθημερινή 21-9-2008

«Πρωκυμαίνου...». Ναι, πρόκειται για το γνωστό «προκειμένου», όπως το έγραψε (μάλλον μη αστειευόμενη) στην κόλλα των εξετάσεων φοιτήτρια τμήματος κεντρικού πανεπιστημίου, και μάλιστα περιζήτητου, άρα υψηλόβαθμου. Σε λίγες ημέρες αρχίζει το νέο ακαδημαϊκό έτος, και οι πρωτοετείς φοιτητές θα πάρουν το «βάπτισμα» στην καινούργια τους ζωή, που (θεωρητικώς) απαιτεί να ξεχάσουν τα θρανία της τάξης, δηλαδή, στην πράξη να ξεχάσουν την «παπαγαλία» και να υιοθετήσουν τον συνδυαστικό τρόπο μελέτης. Μπορούν; Εχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Και αν όχι, ασφαλώς δεν φταίνε μόνο αυτοί.

Η πλειονότητα εισέρχεται στο πανεπιστήμιο με σημαντικότατες ελλείψεις, παρατηρούν οι πανεπιστημιακοί που μίλησαν στην «Κ», περιγράφοντας τις δυσκολίες φοιτητών, που είναι δηλωτικές και της αδυναμίας του λυκείου να προσφέρει ουσιαστική γνώση και ανάπτυξη κριτικής σκέψης. Μπορεί να υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις ?όπως αυτή του ανορθόγραφου «προκειμένου», καθώς και η περισπωμένη στο «ε», σε γραπτό φοιτητή φιλολογίας- όμως οι περισσότεροι πάσχουν στην ικανότητα της συνδυαστικής μελέτης και της κριτικής σκέψης.

«Η παπαγαλία που υιοθετούν στην υποχρεωτική εκπαίδευση έχει στοιχειώσει τα παιδιά. Το γυμνάσιο και το λύκειο τα έχουν καταστρέψει. Οι μαθητές δεν μπορούν να σκεφτούν, δεν μπορούν να συνδυάσουν τις πληροφορίες κριτικά. Απλώς παίρνουν μηχανιστικά γνώσεις», παρατηρεί, μιλώντας στην «Κ» η πανεπιστημιακός στο Βιολογικό Αθηνών κ. Σόνια Τσιτίλου.

Μάλιστα, σε ορισμένα τμήματα οι καθηγητές έχουν αναγκαστεί να «εφεύρουν» μαθήματα τα οποία ουσιαστικά θα βοηθήσουν τους πρωτοετείς φοιτητές να βελτιώσουν το επίπεδό τους ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. «Πρόκειται για μαθήματα που «γεφυρώνουν» το λύκειο με το πανεπιστήμιο», ανέφερε στην «Κ» ο φυσικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Χρήστος Τρικαλινός.

Οι ελλείψεις των φοιτητών έχουν ως άμεση συνέπεια να υποβαθμίζεται το έργο στα πανεπιστήμια, και θέτουν επιτακτικά την ανάγκη για ένα ουσιαστικό διάλογο τόσο για το περιεχόμενο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όσο και για το (νέο) σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ.

...το υπόλοιπο

αρχή χωρίς προβλήματα;

?Ολα!  Τα βιβλία στη θέση τους,  τα παιδιά στη θέση τους, όλοι οι καθηγητές στη θέση τους.

Το αυτονόητο μετά από πολλά χρόνια (ή από ?ποτέ δεν θυμάμαι ) στο σχολείο που δουλεύω έγινε φέτος.

Μπορέσαμε και την πρώτη μέρα του αγιασμού δώσαμε ένα πρόγραμμα με κανονικό εξάωρο για την επόμενη και τα παιδιά μας κοίταζαν παραξενεμένα (?και τρομοκρατημένα, ρε τί πάθαν αυτοί;).

Επαναστατικός φάνηκε και ο νεωτερισμός , όποιος θέλει δεν παρακολουθεί θρησκευτικά,άσχετα αν η έμφαση που δόθηκε αναθέρμανε τη συζήτηση σε κάτι παλιό.

Άραγε του χρόνου θα γίνει το ίδιο με τη Χημεία;Έτσι κι αλιώς τα ταλευταία χρόνια η σοφία των κατευθύνσεων  , έχει βάλει στο περιθώριο ένα μάθημα της τεχνολογικής αιχμής του κόσμου.

Αν είχαμε αιτήσεις με πόσα και ποιά μαθήματα θα θέλαν τα παιδιά να διδασκόντουσαν , θα είχαμε κάποια ζήτηση πέραν των μαθημάτων των πανελληνίων;

Σκέφτομαι δηλαδή να μπω με όρεξη να διδάξω χημεία στην Α Λυκείου  αύριο, με παρηγορεί η θεωρία των γενικών γνώσεων και με απελπίζει το ότι η πλειοψηφία θα με κοιτάει στα μάτια και θα αναρωτιέται τι τα θέλει αυτός και τα λέει?

Παίρνω όμως  κουράγια , βλέποντας δίπλα μου κοινωνιολόγους, οικονομολόγους, γεωλόγους, μηχανολόγους, θεολόγους, γυμναστές, να προσπαθούμε όλοι μαζί να απασχολούμε παιδιά στο σχολείο των φιλολόγων και των μαθηματικών.

Νομίζω τελικά, ότι πέρα από την ψυχοθεραπεία μου ,την αναίμακτη και πολιτικά ορθή έναρξη του σχολικού έτους 2008-2009, έχουμε και άλλα προβλήματα να λύσουμε.

Καλή και Δημιουργική Χρονιά...

...σε όλους όσους ασχολούνται (ή απλά εμπλέκονται) με την εκπαίδευση.

Πιστεύω ότι το ποσοστό αυτών που ασχολούνται πραγματικά με την εκπαίδευση να ανέβει και να μειωθεί αυτό των απλά εμπλεκομένων.

Εύχομαι να μειωθούν τα κέρδη αυτών που θησαυρίζουν από την παιδεία και να αυξηθούν οι μισθοί αυτών που μοχθούν για αξίες, ιδανικά και την βελτίωση του λειτουργήματος.

Ελπίζω στο θαύμα: να βελτιωθεί η θέση του Δημόσιου σχολείου σε βάρος της παραπαιδείας.

Εύχομαι σε όλα τα παιδιά να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, να ανακαλύψουν την μαγεία της γνώσης και να επιβάλλουν αυτή την απαίτηση στο σχολείο τους και στους δασκάλους τους.

Εύχομαι στον υπουργό παιδείας ,το παιδαγωγικό ινστιτούτο και όλους τους συναφείς , να μη κλείσουν μάτι από τους εφιάλτες της ανάγκης του εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης και αν θέλουν να κοιμηθούν να πάνε σπίτι τους και να αφήσουν τη θέση τους σε άλλους που έχουν τέτοια άγχη.

Εύχομαι στον εκπαιδευτικό συνδικαλισμό να ξεφύγει από τις φραγκοφονιάδικες απεργίες του 5% συμμετοχής, και να πάρει τα όπλα που του δίνει η αναγνώριση της αξίας της εκπαίδευσης από την κοινωνία , για να διεκδικήσουμε τις απαιτήσεις μας.

Για τους απαισιόδοξους  εύχομαι να περάσουν γρήγορα αυτοί οι 10 μήνες και να ξανάρθει το καλοκαίρι.