δεν έγραψα χτες αν και ήθελα πολύ να κρατήσω την καθημερινότητα, κάθε μέρα!
Δεν έγραψα για να μην ξαναέχω την αγωνία της συνέχειας.
Η εικόνα του μπλογκ με γοητεύει.
Σαν την Άννα Φρανκ μυστικά από τους διώκτες της αλλά από την άλλη ξεδιάντροπα, μπροστά σε όλο τον κόσμο.
Τόσοι πολλοί γράφουνε αλλά ποιός διαβάζει ;
κι αν τα διαβάσει κανείς ποιός καταλαβαίνει και ποιός το αισθάνεται.
Περιμένω με αγωνία μια απάντηση, ένα σχόλιο, χωρίς να το επιδιώκω.
Το τυχαίο πατάει το μοιραίο σαν κόκος μαύρος μέσα στην άσπρη διαστημική σκόνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου