...πεθύμησα να δω τι είχα κάνει.
Να αρχίσω ξανά ή να συνεχίσω είναι το πρώτο θέμα και το δεύτερο για πιο λόγο γίνονται όλα αυτά.
Έτσι λοιπόν επειδή δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος που συμβαίνουν τα πράγματα,Παρασκευή μεσημέρι , συνεχίζω.
Αμέτρητα σήματα 0 ή 1 μεταφράζονται σε λέξεις, αριθμούς, εικόνες και ανάμεσά τους και τα δικά μου.
Αποχαύνωση, αυταρέσκεια, ματαιοδοξία, περιέργεια, τι άλλο;
Το παράδειγμα για την τυχαιότητα της ζωής δηλαδή, αν ανακατέψεις δυο τσουβάλια γράμματα , τα ρίξεις κάτω και γραφτεί η Ιλιάδα είναι το ίδιο πιθανό με το ότι τα χημικά μόρια συνθέτουν τυχαία τη ζωή σε πείσμα των θεοσεβουμένων, ξαναβρίσκει μέσα μου απάντηση.
Τόσα κλικ κλικ από μηχανές, ανθρώπους ,φλυτζάνια που πέσαν τυχαία στο πληκτρολόγιο ή σκόνες που κατακάθισαν στο σκάνερ σκπορπούν τα δικά τους δεδομένα στο καινούργιο αυτό σύμπαν.
Όλα έχουν την θέση τους είτε το θέλω είτε όχι , ανάμεσα στα επίτηδες πράγματα, την ίδια σημασία έχουν και τα τυχαία.
Χαίρομαι που το ζω και το γνωρίζω αλλά αναρωτιέμαι μηπως ο ανθρωπάκος που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα στη ζούγκλα του Αμαζονίου ή στο ερημονήσι του Ειρηνικού χαμογελάει πιο έντονα ζώντας με τους ήχους και τα ένστικτά του.Με τον πόθο να ανακαλύψει και να υποτάξει την φωτιά σίγουρα θα προσφέρει κάτι πιο σημαντικό από τα κλικ κλικ κλικ κλικ...
ακόμα κι αν είναι πολυδισεκκατομυριοστός στη σειρά χωρίς να το ξέρει.
Μου αρκεί που τον φαντάζομαι και με κάνει χαρούμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου