αν δούμε τα "χάλια" στα φιλολογικά μαθήματα από έλειψη ενιαίας βάσης βαθμολόγησης, τότε τα τεστ σαν τις αγγλόφωνες εξετάσεις είναι μονόδρομος.Η πιθανότητα του ένας μαθητής να βαθμολογηθεί φυσιολογικά από δύο καλούς ή δύο αυστηρούς φιλόλογους βαθμολογητές ταυτόχρονα στην έκθεση ας πούμε έχει μέσα της και πολύ μεγάλο ποσοσστό "αδικίας" χωρίς δυνατότητα αναβαθμολόγησης.
Τώρα το κερασάκι στην τούρτα της βαθμολογικής δικαιοσύνης είναι να μετράει ο βαθμός οπωσδήποτε του επιεικέστερου βαθμολογητή. Από τη μια προφυλάσσει ένα γραπτό που αδικείται, από την άλλη όμως δικαιώνει απόλυτα όσους βαθμολογητές(;;;) πάνε για το δίφραγκο και βιαστικά σκορπούν κατοστάρια για να μην έχουν τύψεις αλλά να μαζεύουν πακέτα.
Για το τελευταίο μάλλον θα άξιζε να μπει ένα όριο γραπτών ανά καθηγητή, και να μη τελειώνει πρώτα η πρώτη βαθμολόγηση για να αρχίσει η δεύτερη.Έτσι θα εντοπίζονται γρήγορα από τις επιτροπές των βαθμολογικών κέντρων οι "χαλαροί" που καλό θα είναι να απομακρύνονται από τα βαθμολογικά κέντρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου