ο Φορτίνο Σαμάνο εκτελέστηκε λίγα δευτερόλεπτα μετά από αυτή τη φωτογραφία.
Ενέπνευσε τον Θανάση Παπακωνσταντίνου να γράψει ένα τραγούδι , που θυμίζει ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, και τον καθένα που περιγελά τον θάνατο αφού τον έχει ξεπεράσει.
Ο βραζιλιάνος φωτογράφος Σαλγκάδο έβαλε χρόνια πριν τη λεζάντα στη φωτογραφία, γράφοντας: «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του. Βλέπουμε, σημείωνε ο Σαλγκάδο, έναν άνθρωπο σε ειρήνη με τον εαυτό του και με τον θάνατο». Ο εικονιζόμενος είναι ο Μεξικανός υπολοχαγός του Ζαπάτα, που εκτελέστηκε το 1917 από τον ομοσπονδιακό στρατό. Δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεσή του ζήτησε ένα τσιγάρο και πόζαρε ακουμπισμένος σε ένα πέτρινο τοίχο, χαμογελώντας άφοβα στο φακό του Agustin Victor-Casasola. Στάση τόσο παράδοξα γενναία για έναν άνθρωπο, που έχει απέναντι του τον εκτελεστή του !!!
Οι στίχοι του τραγουδιού που έγραψε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου μοιάζουν με σύντομο θεατρικό σκετσάκι σε τρεις πράξεις και με τρεις διαφορετικούς αφηγητές: τον ίδιο τον Σαμάνο, τον εκτελεστή και .. το τσιγάρο του.
Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Ερμηνευτές: Παπακωνσταντίνου Θανάσης, Σαββόπουλος Διονύσης (Ντουέτο )
Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
Είμ' ό,τι δεν έζησα.
Είμαι η βροχή που θα 'ρθει να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί
Βράδυ, στα κρεβάτια τους, θα στενάζουν ξαναμμένες:
Ποιος Σαμάνος έφερε τούτη την βροχή
Ο στρατιώτης με το όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει
Είμαι ένας μικρός Θεός, είμαι ένα στοιχειό
Πάνω από το αίμα του, αύριο εδώ, την ίδια ώρα
ερπετά θα σέρνονται, όπως κάνω κι εγώ
Το τελευταίο τσιγάρο και εκείνο σκέφτεται:
Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν
Ο καιρός θα χάνεται, ώσπου κάποιο από αυτά θα φωνάζει liberta
Κι όπως θα κοιτά τις κάννες, θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου