(όσοι δεν καταλαβαίνουν, ας την αφήσουν να το διαβάσει μόνη της)
Θέλω να συμπαρασταθώ στην αγωνία σου, αλλά επειδή δεν σε ξέρω θα σου γράψω δυο λόγια από δω.
Καταρχήν ο γιος σου δεν με τρομοκράτησε ποτέ, ίσα ίσα με έκανε να αισθανθώ καλά όταν έβαλε την βόμβα στο χρηματιστήριο.
Πιστεύω ότι αυτούς που ήθελε να τρομοκρατήσει τους έχω και γω απέναντί μου αλλά νομίζω ότι υπάρχει και άλλος, διαφορετικός, πιο πολιτικός τρόπος για να τους αντιμετωπίσουμε.
Όμως ο γιος σου έκανε τις επιλογές του , είναι και αυτές πολιτικές και ανάμεσά τους είναι και οι συνέπειες των πράξεών του σε καθεστώς προεδρευομένης ελληνικής δημοκρατίας. Και αυτό το ήξερε και το επέλεξε.
Διάλεξε την ζωή του αναρχοαυτόνομου αντί αυτή του καλού παιδιού, του οικογενειάρχη ή του μέσου πολίτη αυτής της χώρας.
Θα μπορούσε να είχε γίνει χρηματιστής και να έκλεινε δουλειές αφήνοντας πίσω ανέργους, να ήταν βασανιστής μεταναστών σε υπόγεια της ασφάλειας, παραγωγός ντιβιντι της Τζούλιας, εργολήπτης δημοσίων έργων και να υπερτιμολογεί δρόμους.
Θα μπορούσε να ήταν καθηγητής στο σχολείο σου και να κάνει ιδιαίτερα, εφοριακός ή πολεοδόμος του δημοσίου και να λαδώνεται, βενζινοπώλης με ρυθμισμένη αντλία και να κλέβει τον κόσμο.
Θα μπορούσε να γίνει γιατρουδάκος και να συνταγογραφεί άσκοπα για να πηγαίνει εκδρομές ή και μεγαλογιατρός για να παίρνει χοντρά φακελάκια για να εξοφλεί το δάνειο της Μερσεντές.
Θα μπορούσε να είναι υπουργός Δημοσίων έργων της Χαλκιδικής, του Βατοπεδίου ή της Ζήμενς. Θα μπορούσε να γίνει ακόμα και Δήμαρχος να γίνει και να κυκλοφορεί με τσάμπα τζιπ. Σε άλλους χρόνους αν έβαζε βόμβες θα μπορούσε να γίνει και πρωθυπουργός.
Θα μπορούσε απλά να υπακούει στο κόψιμο του μισθού του, της σύνταξής του, μαζί με την πλειοψηφία ή να καταλαμβάνει τηλεοπτικά, ανώδυνες υπηρεσίες με το ΠΑΜΕ. Θα μπορούσε να ήταν Πασοκτζής συνδικαλιστής στην ΟΛΜΕ και να καλεί το ποίμνιο σε απεργία στις εξετάσεις, για να το ξεφτιλίσει περισσότερο.
Στο φινάλε θα μπορούσε να είναι ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Λαζόπουλος , ο Πρετεντέρης ή ο Αυτιάς και να έκανε επανάσταση βγάζοντας και κανά φράγκο. Άσε που μπορεί να γινόταν στέλεχος και στο ΔΝΤ και να το βλέπαμε κάθε μέρα, με διαφορετική αγωνία στη τηλεόραση.
Σήμερα μάνα του, μπορείς να ησυχάσεις γιατί ο γιος διάλεξε μόνος του κάτι διαφορετικό από το μέσο όρο , κάποιο διαφορετικό πιθανά άκρο. Θα είχε κατάληξη βιοπαλαιστή που αυτοκτόνησε από τα χρέη, αλκοολικού μηχανόβιου που στόκαρε, ναρκομανή από οβερντόους , ή του κάθε μικροαστού που περιμένει καρτερικά ξεπληρώνοντας τις κάρτες του να γίνει ασπρόμαυρη φωτογραφία, που θα στολίζει το κομοδίνο των παιδιών του στο σαλόνι.
Όλοι αυτοί, που ο γιός σου τρομοκρατούσε, φροντίζουν όλα αυτά να δουλεύουν ρολόι.
Εσύ μάνα του ησύχασε , γιατί τα όνειρα των παιδιών μας δεν μπορούμε ούτε για αστείο να μπούμε και να τα δούμε.
Απολαμβάνουμε μόνο τη δική μας πραγματικότητα. Δίνουμε λύσεις παιδαγωγικές, ανθρωπιστικές ,ταιριαστές με την ηθική και το δίκαιο που μας μεγάλωσε.
Υπάρχει όμως και το διαφορετικό που σαν μετάλλαξη καθοδηγεί τον κόσμο από γεννησιμιού του. Ευτυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό.
Με εκτίμηση
Πάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου