Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Οι δικοί μας αθώοι και οι άλλοι...

Με την διακοπή-ημίχρονο  της σφαγής στη Γάζα, η καταμέτρηση λέει: ...Αθώα Παιδιά: 400 νεκρά, αδιάφορο πόσα τραυματισμένα.Τα τραυματισμένα θα περιμένουν τα επόμενα ισραηλινά πυρά ή την νοσοκομειακή ανεπάρκεια της Γάζας, και δεν θα μετρηθούν γιατί η τηλεόραση θα έχει φύγει.

Το μνημόσυνο στον δικό μας αθώο Αλέξη, περνάει δίπλα στο ιατρικό ανακοινωθέν του ξεχασμένου αθώου Διαμαντή που περιμένει το θαύμα από τα ελληνικά νοσοκομεία.(Ήθελα νάξερα το φακελλάκι σε αυτή την περίπτωση είναι δωρεάν, ή το πληρώνει ο Αβραμόπουλος;)

Η Αθώα καθαρίστρια Κούνεβα δεν είναι παιδί αλλά σίγουρα το βιτριόλι που την ποτίσανε πιτσίλισε και κάποιες συνειδήσεις , γιατί ακόμα επιζεί σε κάποιο θάλαμο και ο εκετελεστής της, την ξαναπεριμένει πλάι σε κάποιο άλλο σφουγγαρόπανο να την αποτελειώσει.

Τέλος ο αθώος Παναγόπουλος προβληματίζει μαζί με τα παραπάνω, τα Ελληνικά μίντια. με το αν χωράνε τα λύτρα σε φορτηγό ή θα χρησιμοποιήσουν οι απαγωγείς πάνω από 5 ΙΧ να τα μεταφέρουν.

Τα μεγέθη αθωότητας είναι όμοια αλλά ...δυσανάλογα.

Η Αστυνόμοι (έχουν περισσότεροι μανάδες καθαρίστριες παρά μπαμπάδες εφοπλιστές ), νοιάζονται και για τις δυο υποθέσεις το ίδιο;

Ο Ομπάμα κάνει αθώα είσοδο  στον ματοβαμμένο Λευκό Οίκο επιβάλλοντας στο Ισραήλ να μη σκοτώνει παιδιά εκείνη την λαμπρή ημέρα, αλλά η αμερικάνικη πολιτική  έως τότε δεν μπορούσε να το κάνει.(;)

Το ξύλο, το αλύπητο που ρίχνουν πια τα ΜΑΤ  το ρίχνουν στον "επαναστατικό αγώνα";

Νομίζω τελικά ότι οι αθώοι αν και πρωταγωνιστές είναι πάντα σε δεύτερη μοίρα.

Καληνύχτα (με αθωότητα) και όνειρα γλυκά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: