Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

το Δημόσιο Λύκειο στα δόντια του ΔΝΤ και η παιδαγωγική συνεδρίαση


img_9952.JPG


Λίγες μέρες πριν τις νέες εξετάσεις οι σύλλογοι καθηγητών στα Λύκεια, προχωρούν σε εκτιμήσεις και απολογισμούς , που γενικά ρετουσάρονται με τον όρο "παιδαγωγική συνεδρίαση".

Η ιδιαιτερότητα της φετινής χρονιάς είναι προφανής, με καθηγητές και γονείς να βρίσκονται ήδη μπροστά σε οικονομικά αβέβαιο μέλλον και ότι αυτό συνεπάγεται.Η κεκτημένη ταχύτητα του προηγούμενου τρόπου ζωής δεν έχει διαταραχθεί ακόμα σοβαρά, μιας και είναι η αρχή μόλις, των διαφόρων σοβαρών περικοπών στα εισοδήματα.

Το πρόβλημα του που πάει (και από που έρχεται)  το Λύκειο,  μπορεί σύντομα να συνοψισθεί στη φράση: δημόσιο προπαρασκευαστήριο πανελληνίων εξετάσεων.Ο ρόλος δε των καθηγητών σε αυτή τη διαδικασία πολλαπλός, αλληλοσυγκρουόμενος και αντιφατικός.

Καθηγητές λοιπόν , ίσης αμοιβής , με αντικείμενο μαθήματα που άλλα δεν λαμβάνονται υπ' όψη καθόλου στη βαθμολογία, άλλα δεν συμμετάσχουν στην ύλη των κατευθύνσεων και τελικά των κορυφαίων, που επικεντρώνονται καθαρά στην ύλη των πανελληνίων εξετάσεων .

Τρεις ταχύτητες, τρεις νοοτροπίες,  με άμεση αντανάκλαση στο ενδιαφέρον των μαθητών, και στην αξιολόγηση της συνεισφοράς του εκπαιδευτικού στη σχολική διαδικασία.

Η "φροντιστηριακή" πίεση της κοινωνίας και  η ιδιαιτερότητα των καθηγητών των "μαθημάτων αιχμής", γέννησε το φαινόμενο των ιδιαίτερων μαθημάτων από καθηγητές του δημόσιου σχολείου, και των παράπλευρων  φροντιστηρίων παραπαιδείας για τους πιο φτωχούς πολίτες της χώρας.

Η γιγάντωση της  κατάστασης φέρνει πια την εικόνα των άδειων τάξεων στη Γ Λυκείου εδώ και ένα μήνα, πριν τις εξετάσεις, ενώ οι φροντιστηριακές παράπλευρες ώρες, λειτουργούν ασφυκτικά. Το άδειο Λύκειο την στιγμή που θα έπρεπε να είναι κατάμεστο, δείχνει την αυτοδιάλυσή του, την κατάρρευση του παιδαγωγικού του στόχου, τελικά την έλλειψη της αναγκαιότητας ύπαρξής του.

Φτωχότεροι γονείς , φτωχότεροι  καθηγητές έρχονται πια αντιμέτωποι με το φάντασμα της οικονομικής κρίσης ή ποιητικότερα, βρίσκονται στα δόντια του ΔΝΤ.

Το σημαντικότερο πλήγμα στην αξιοπιστία του Λύκειου νομίζω ότι ξεκινάει από τους ανθρώπους που το υπηρετούν κατά τόπους.Τους ίδιους τους συλλόγους διδασκόντων, που χρόνια τώρα μετράνε τις δυνάμεις τους απέναντι στο σύστημα και την συστηματική διάβρωσή του. Καθηγητές πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, με μαθήματα μόνο τις πρώτες ή μόνο τις τελευταίες ώρες ανάλογα με την ωφελιμιστική τους αξιολόγηση, η οποία πια προκύπτει από τον πλούτο που προσφέρει το καθένα.

Καθηγητές που οι μαθητές τους ξέρουν ότι κάνουν ιδιαίτερα, ανάμεσα σε καθηγητές που δεν κάνουν , μαθητές που  παίρνουν σημειώσεις από συμμαθητές τους που μπορούν να κάνουν ιδιαίτερα, καθηγητές που δεν γεφυρώνουν το χάσμα της μόρφωσης μέσα στη τάξη επαναπαυόμενοι στις δάφνες της διορισμένης αυθεντίας και στους παχυλούς οικονομικούς καρπούς της παραπαιδείας.

Συγχρόνως στις παιδαγωγικές συνεδριάσεις γίνεται αξιολόγηση των καλών, μετρίων και κακών μαθητών χωρίς την ουσιαστική παράμετρο: πόσο (και ποιός)  διαβάζει το καλύτερο παιδί και ποιός τελικά θα βοηθήσει το οικονομικά ασθενέστερο.Στις ίδιες συνεδριάσεις φυσικά παρευρίσκονται και συναποφασίζουν για τη σχολική επίδοση καθηγητές που συνολικά θάλεγα: ντρέπονται, δεν ντρέπονται και δεν έχουν ...τσίπα. Το χειρότερο δε από όλα είναι ότι ο καθένας ξέρει τι γίνεται, αλλά κανένας δεν το λέει, λες και όλοι είναι αλεξιπτωτιστές, πρωτογνώριστοι στην ώρα εκείνη.

Νομίζω πια  ότι δεν τολμά να  αναφέρει το σχέδιο νόμου για την εκπαίδευση, πρέπει να το πάρουν οι σύλλογοι καθηγητών ανά ...χείρας.Να βοηθήσουν τους συναδέλφους καθηγητές να ξεφύγουν από το οικονομικό ναρκωτικό των ιδιαίτερων, να δείξουν ότι η διπλοπροσωπία ορισμένων υποβαθμίζει την δουλειά όλων, να διασφαλίσουμε το μέλλον των λυκείων με ισότιμη εκαπίδευση των μαθητών, άσχετα με το εξωτερικό δέλεαρ.

Να καταφέρει το Λύκειο να ανταγωνισθεί τα φροντιστήρια , να γεμίσουν τον Μάη οι τάξεις της Γ Λυκείου  με παιδιά που ζητούν επαναλήψεις, να γίνεται τελικά η αξιολόγηση των μαθητών με ίσους όρους που προκύπτουν από την παρουσία τους στο σχολείο και όχι από την οικονομική τους επάρκεια.

Ο πρακτικότερος δρόμος για τους επιφανέστερους συναδέλφους δεν μπορεί σε συνθήκες κρίσης να συνεχίσει να είναι διπλός. Μπορούν να παραιτηθούν διαλέγοντας σαν ιδιώτες τα ιδιαίτερα , μπορούν να παραμείνουν ξοδεύοντας την ενέργειά τους για ένα ειλικρινέστερο παιδαγωγικά σχολείο.Να κάνει τους γονείς να εμπιστευθούν το δημόσιο Λύκειο γλυτώνωντάς τους από τον παραλογισμό της φροντιστηριακής δαπάνης.Να γλυτώσουμε τις μελλοντικές δουλειές μας στο Λύκειο αντιμετωπίζοντας την ουσιαστική , δρομολογημένη από αυτά τα ταπεινά συμφέροντα, αυτοκατάργησή του.

Να απαιτήσουμε τότε και την αμοιβή μας που θα είναι αποτέλεσμα του κοινού αγώνα για την καταξίωση της δουλειάς μας και όχι σαν τους κατά συρροή "φακελάκηδες" γιατρούς, πολεοδόμους, εφοριακούς   όπου οι λίγοι δημιουργούν τον Μύθο και οδηγούν τη ροχάλα στο σύνολο καλών και κακών.

Ο πρωθυπουργός επαγγέλλεται την πάταξη της διαφθοράς πιθανά με την απειλή    νομοθετικών μέτρων.Η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να πατάξει την διαφθορά της, μέσα από τους δικούς της παιδαγωγικούς, ηθικούς κανόνες.Ας πούμε με αυτοκάθαρση και εσωτερική καταγγελία των "παραστρατημένων". Την καταγγελία πρέπει να την περιμένουμε και από την πιο χειμαζόμενη κοινωνία που δεν θα έχει πια να πληρώνει, τσάμπα και βερεσέ από το περίσσευμά της, τη παραπαιδεία των παιδιών της.Και την μούτζα (φάσκελο)  από τα παιδιά που φεύγουν από το σχολείο και καταλαβαίνουν τελικά το δόκανο, πάνω στο οποίο ακροβατούσαν 14 χρόνια για το τίποτα.

Αλλιώς δεν έχει καμιά σημασία  ακόμα και να πληρωνόμαστε, για κάτι που δεν κάνουμε. Πόσο μάλλον να απεργούμε για να βρίσκουν κάποιοι περισσότερο χρόνο για τα ιδιαίτερά τους.

(για όλα τα υπόλοιπα που φταίνε ακολουθεί στα ...προσεχώς.)


 

Δεν υπάρχουν σχόλια: